Napisana w formie atrakcyjnego monologu spowiedź Dory Maar, kochanki i muzy Pabla Picassa. Poznali się, gdy ona dobiegała trzydziestki, a on był po pięćdziesiątce, i spędzili kilka niezwykłych lat. Dowodami miłości były niezliczone portrety Dory, jakie Picasso rysował i malował, a także pozwolenie mistrza, by asystowała mu przy pracy nad Guernicą.
