W prozie o charakterze społeczno-publicystycznym, często reportażowym, Kurek akcentuje swój osobisty stosunek do przedstawianych faktów, włącza elementy ekspresjonistyczne i sensualistyczne. Tematyce wiejskiej poświęcił powieści ukazujące nędzę i zacofanie w 20-leciu oraz późniejsze przemiany ekonomiczne i kulturowe, dając też - w utworze "Grypa szaleje w Naprawie" - obraz konkretnej wsi podkarpackiej.
