Miejska Biblioteka Publiczna

Morgiana, obdarzona darem Wzroku i związana z losem swego brata-kochanka opowiada historię krótkiej świetności Kamelotu. Nie jest to opowieść o rycerskich czynach, lecz widziana kobiecym okiem wizja społeczeństwa u progu dziejowych zmian. "Albowiem, tak jak mówię, zmienił się sam świat. Był taki czas, kiedy wędrowiec, jeśli miał ochotę i znał choćby kilka tajemnic, mógł wypłynąć łodzią na Morze Lata i dotrzeć nie do Glastonbury pełnego mnichów, lecz do Świętej Wyspy Avalon. W tamtych czasach wrota łączące światy unosiły się we mgle i otwierały się wedle woli i myśli wędrowca.

Pierwszy wiek naszej ery. W okupowanej przez Rzymian Brytanii toczy się walka o władzę i wpływy. Większość podbitych plemion wierzy w sukces walki zbrojnej z najeźdźcą. Druidowie natomiast chcą osiągnąć porozumienie na drodze pokojowych negocjacji z Imperium.

Napiętą sytuację polityczną komplikuje dramat osobisty - Najwyższą Kapłankę Leśnego Domu, córkę druida Ellan oraz Gajusza, rzymskiego legionistę, łączy głębokie uczucie...

Urzekająca historia świętej wyspy opowiedziana jest poprzez życie trzech jej najpotężniejszych kapłanek. Caillean, wskrzeszająca dawną magię, zakłada wspólnotę kapłanek, które służą Wielkiej Bogini, przygarnia sierotę, Gawena, dziedzica mistycznego rodu królewskiego, i odgradza Avalon od wrogiego świata zasłoną wiecznych mgieł. Dierna prowadzi Avalon po zdradliwych wodach polityki, oddając rzymskiemu generałowi za żonę młodą nowicjuszkę. Viviana, najwyższa kapłanka Avalonu, strzeże Graala i przygotowuje drogę przyszłemu królowi.

W roku Pańskim młoda brytyjska księżniczka Eilan zaczyna służyć Wielkiej Bogini. Spotyka przeznaczonego jej mężczyznę, który w przyszłości zostanie cesarzem Rzymu. Eilen wspiera go radą w rządzeniu. Ale jej główną rolą jest stworzenie porozumienia między światem starożytnych bóstw a nowym cesarstwem chrześcijańskim. Chce głosić przesłanie, że wszystkie religie służą tej samej najwyższej potędze. Książka stanowi swego rodzaju prequel Mgieł Avalonu.