Przedwojenny Nowogródek, wielokulturowa społeczność i zwykli ludzie, których losy targane wichrem wielkiej historii układają się dziwnie, strasznie i pięknie.
Olga ma osiemnaście lat, pracuje jako sekretarka w miejskim urzędzie. Jest poważna, odpowiedzialna, powściągliwa. Gdy w czasie spotkania z tajemniczym nieznajomym ten niespodziewanie ją całuje, Olga sama nie wie, co czuje. Jest przerażona i zaciekawiona jednocześnie.
Joanka, siostra Olgi, to pełna życia, radosna czternastolatka. Wszędzie jej pełno, lubi się śmiać. Kiedy ogląda na scenie Juliusza Osterwę, odkrywa swoje powołanie: chce zostać aktorką, nawet wbrew woli rodziców.
A wszystko to dzieje się wiosną 1938 roku, w małej wsi pod Nowogródkiem. Na bezpiecznym końcu świata, o który za chwilę upomni się wielka historia.
Wciągająca opowieść o pasji i sile przetrwania na przekór wszystkiemu, o sztuce i miłości, o ulotności istnienia i naszej bezradności wobec zła.
Po Oldze i Joance bowiem przyjdzie czas Oli i Joasi, córki i wnuczki, które nieświadome rodzinnej historii podążą jej trudnym i pięknym szlakiem.