Mihrunnisa, od dnia ślubu z cesarzem Dżahangirem zwana cesarzową Nurdżahan, przybyta do haremu jako dwudziesta i ostatnia żona władcy. Była pierwszą kobietą, którą Dża-hangir poślubił z miłości i jedyną, która odważyła się przekroczyć tradycyjne normy i sięgnąć po władzę. Obdarzona wielkim uczuciem i zaufaniem cesarza, zaczyna rządzić zza murów haremu, choć o swoje wpływy musi walczyć nie tylko z innymi faworytami, ale także z przeciwnikami na cesarskim dworze. Ministrowie uważają ją jedynie za pozbawioną ambicji kochankę władcy i ani przypuszczają, że mają do czynienia z kobietą o wyjątkowej inteligencji i ogromnej sile charakteru.
