Ze wszystkich powieści Rodziewiczówny Magnat to najwymowniejszy przejaw miary jej talentu. W tym utworze, gdzie bohaterem jest człowiek nie krępowany żadnymi innymi więzami prócz nakazów rasowej krwi, najlepiej występują charakterystyczne rysy artyzmu autorki: potężna siła w tworzeniu postaci porywających czytelnika energią swego witalizmu, zdolność stawiania nadzwyczaj plastycznych charakterystyk o posągowych kształtach i o treści wznoszącej się na wyżyny mitu, niezwykła dynamika akcji, wyrażona środkami najprostszymi, ale również najsilniej wzruszającymi, niezwykła pomysłowość wyobraźni w fabule i doskonała zwięzłość i przejrzystość budowy powieściowej.
(Kazimierz Czachowski: Maria Rodziewiczówna na tle swoich powieści, Poznań 1936)
