Miejska Biblioteka Publiczna

Kruki krążące nad Bergaheim uświadomiły mieszkańcom wioski, że trzeba szykować się do pogrzebu Starego Andreasa. Nikt jednak nie spodziewał, że w niedostępnej górskiej zagrodzie żyje jeszcze dwunastoletnia Liv, która, jak sądzono, kilka lat temu zginęła w tragicznym wypadku...

Liv nigdy nie odmawiała, kiedy ktoś chory i cierpiący prosił o pomoc, a mimo to ludzie nią pogardzali; żyła na uboczu, odepchnięta. Jej córka Maria nie chce schylać karku przed mieszkańcami wsi i przysięga, iż pewnego dnia wszyscy będą pokornie prosić jej matkę o wybaczenie. Kiedy pastor Mogens Skanke przyjmuje ją jako swoją uczennicę, dziewczyna dostrzega szansę na życie, o jakim inaczej nie mogłaby nawet marzyć. Musi jednak opuścić swój dom, rodzinę, a może nawet zrezygnować z miłości.

Po odejściu Randara Maria widzi dla siebie tylko jedno rozwiązanie: przyjęcie oświadczyn pastora Mogensa Skankego. Jako pastorowa może zrealizować swe marzenie o założeniu lecznicy. Życie układa się jej jak najlepiej, wciąż jednak nie może zapomnieć syna kata, któremu oddała serce...

Gdy Mogens Skanke dowiaduje się o potajemnych spotkaniach Marii z Radndarem, popełnia samobójstwo. W pogrążonym w żałobie i dręczonym wyrzutami sumienia sercu Marii kiełkuje źdźbło nadziei, że nareszcie będzie mogła otwarcie kochać Randara. Jest jednak wielu ludzi, którzy robią wszystko, by odebrać Marii spadek po mężu. Dopiero teraz odczuje w pełni, jak bezbronna jest bez wpływowego Mogensa...

Pastora Revelina łączyło z żoną Cecilią tylko jedno: paląca nienawiść do Marii z Meisterplassen. Pastorostwo mieli potężnych sprzymierzeńców, zaś oskarżonej o czary małżonce kata nikt nie śmiał pospieszyć z pomocą. Od śmierci na stosie mógł uratowć Marię tylko cud....

Maryjka z całego serca nienawidzi pastora Revelina. To ten zły człowiek sprawił, że została sierotą, że nigdy nie znała matki. Już w dzieciństwie poprzysięgła mu zemstę. Pastor to wprawdzie wpływowy i posiadający wielką władzę człowiek, ale przecież można go ugodzić za pośrednictwem innych ...

Karl Oppdal kochał swoją piękną żonę. Nie przejmował się ludzkim gadaniem, że to on dba o dom, podczas gdy Marja zajmuje się swoimi sprawami i tak mało czasu poświęca bliźniętom, Karlowi Martinowi i Amelii. Marja najwyraźniej nosiła w sercu jakąś bolesną i niedobrą tajemnicę...

Gdy Justitian wrócił z Kopenhagi wraz z żoną Nadjaną, Marja zrozumiała, że jej plan zemsty na pastorze Revelinie się nie powiedzie. Znalazła natomiast miłość, o jakiej nawet jej się nie śniło, u boku wiernego Karla. Revelin wciąż jednak płonął nienawiścią do córki Marii, a w synowej znalazł sprzymierzeńca...

Lata nieurodzaju i ciężkie podatki zmieniły życie ubogich w piekło głodu i nędzy. Marja spieszy z pomocą, lecz chorzy nie przestają umierać na jej rękach. Nadzieja w ludziach jednak nie gaśnie. Słynny buntownik Niels Kvithovud może poprowadzić ich do walki o lepsze życie. Marja, pomimo podziwu dla jasnowłosego przywódcy buntu, czuje, że Niels to niebezpieczny mężczyzna...

Miasto Piotra Wielkiego ma być wspaniałe. Dla urzeczywistnienia swego zamysłu car zmusza do krwawej pracy rzesze niewolników i bezwzględnie rozprawia się z tymi, którzy mu się przeciwstawiają. Do tego miasta przybywa Karl Martin, uciekając z Norwegii po krwawym buncie Nielsa Kvithovuda. Towarzyszy mu Nadjana, która przez całe życie marzyła o tym, by w kraju na wschodzie odnaleźć swoje korzenie. Spotykają naród rządzony żelazną ręką i nędzę większą, niż można sobie wyobrazić. Karl Martin nienawidzi niesprawiedliwości, tym razem jednak bunt nie jest możliwy...

Piotr Wielki zamordował własnego syna, kiedy wyszło na jaw, że ten planuje przeciwko niemu bunt. Tylko Nadjana wie, że w spisek zamieszany był też Karl Martin. Jej przybrany syn nadal prowadzi niebezpieczne życie. Tymczasem car wyrusza na kolejną wyprawę i na zarządcę kraju wyznacza księcia Mienszkowa. Okazuje się, że Karl Martin ma romans z o wiele od siebie starszą kobietą. Aloe jest mężatką i jest córką Mienszikowa...

Amelia opiekowała się upośledzonym przybranym bratem Benjaminem jak matka. Pragnęła zajmować się jedynie nim, choć jako dorastająca dziewczyna powinna raczej myśleć o zamążpójściu i własnych dzieciach. Starających się o rękę bogatej dziedziczki nie brakowało, lecz czy znajdzie się taki, którego zainteresuje Amelia, a nie jej majątek?

Przez całą ciążę Amelię dręczył lęk, że urodzi zdeformowane dziecko. Kiedy jednak przyszła na świat Johanna, zdrowe i śliczne maleństwo, Amelia uwierzyła, że Bóg wybaczył jej i Bendikowi straszliwy grzech kazirodztwa. Wiedziała, że na zawsze musi usunąć Bendika ze swego życia. Postanowiła poświęcić się niesieniu pomocy najuboższym...

Amelia ułożyła sobie życie jako znachorka i opiekunka ubogich, a jej uczucia do przyrodniego brata Bendika stały się ukrywanym głęboko na dnie serca wspomnieniem. Kiedy jednak Bendik nieoczekiwanie zjawia się u Amelii z chorą i brzemienną żoną, dawna miłość ożywa...

Pojawili się od strony gór, przyszli podczas gwałtownej śnieżycy, Rein Przybłęda i jego syn Ravi. Ludzie w Lyster uważali, że obaj są bardzo dziwni, zwłaszcza młodszy o czarnych jak węgiel oczach przerażał swoimi ponurymi przepowiedniami. Obawiano się, że sprowadzą na wieś nieszczęście, ale Marja Oppdal odczuwała dziwne zainteresowanie przybyszami ukrywającymi tak wiele tajemnic...

Johanna nosiła ślubną koronę z podniesioną głową gdy została żoną Erlenda Storlendet. Młody mąż nie potrafił jej jednak zaufać, a jego chorobliwa zazdrość zmieniła życie obojga w koszmar kłamstw i bolesnych oskarżeń. Gdy pewnego dnia do wioski powrócił Ravi, Johanna nie potrafiła uwolnić się od myśli, jak wyglądałoby życie z czarnowłosym wyrzutkiem obdarzonym zdolnością jasnowidzenia...

Johanna Storlendet, nie mogąc dłużej znieść brutalności chorobliwie zazdrosnego męża, zadała mu cios nożem. Przekonana, że jest morderczynią, uciekła wraz Ravim, na zawsze porzucając rodzinne strony. Po długiej wędrówce znaleźli schronienie w Al w Hallingdal u pastora Nielsa Lunda i jego chorowitej żony Karen, która właśnie spodziewa się dziecka...

Johanna była szczęśliwa z Ravim, ale cieniem na jej życiu kładła się tęsknota za rodzicami i myśl o tym, że zamordowała Erlenda. Oczekiwała dziecka, ale nie miała pewności, czy ojcem jest Ravi, czy też jej ślubny mąż. Ludzie we wsi podejrzewali Raviego o czary i bali się go coraz bardziej, się go coraz bardziej, wróciły też jego straszne wizje, z których mogło wynikać, że Erlend żyje...

Johanna zamordowała swego męża w tym samym dniu, w którym urodziła syna Raviemu. Teraz pragnęła już tylko jednego - wrócić do rodzicielskiego domu. Jednak obciążony przekleństwem Ravi nie chciał jej towarzyszyć. Uznał, że i Johannie, i dziecku będzie lepiej bez niego. Zrozpaczony i samotny spotkał Helenę, piękną i dziką kobietę, która jako jedyna nie lękała się jego koszmarnych wizji...

Na prośbę Raviego Helena udała się do Lyster. Przyniosła wiadomość o jego śmierci pod lawiną ziemi. Johanna zrozumiała, że dziewczyna była dla Raviego kimś więcej niż tylko przyjaciółką. Nie czuła jednak zazdrości; pocieszała ją świadomość, że Ravi nie był zupełnie sam, sądziła nawet, że żałoba połączy ją z Heleną. Ale rudowłosa dziewczyna miała zupełnie inne plany...

Ravi, zmuszony do dokonania wyboru między Johanną a Heleną, nie ma wątpliwości, że jego miejsce jest przy Johannie. Jej rodzina jednak wyraźnie daje mu odczuć, że lepiej będzie, jeśli zniknie z jej życia. Ravi nabiera coraz większego przekonania, że kierują nim złe moce i zawsze będzie sprawiał zawód ludziom, których kocha...

Johanna jest przekonana, że Helena chce umrzeć w połogu, i postanawia zaopiekować się maleństwem. W tym samym czasie Amelia ku swej wielkiej radości stwierdza, że ponownie jest w ciąży. Może właśnie myśl o dziecku sprawia, że zaczyna czytać stare dzienniki babki Marii. Amelia tak intensywnie przeżywa wydarzenia, które rozgrywały się w obcym dla niej kraju, że zaczyna mieszać fantazję z rzeczywistością ...

Złe plotki zaczęły się już na pogrzebie Amelii. Mówiono, że śmierć jej i dziecka to kara boska za niechrześcijańskie postępki kobiet z Vildegard. Sprawą udało zainteresować się władze, zwłaszcza że nowe prawo zabroniło niewykształconym ludziom zajmowania się leczeniem chorych i pomagania kobietom rodzącym. Johanna podejmuje walkę. Skoro musi mieć uprawnienia akuszerskie, to będzie je miała. Jedzie do Kopenhagi, żeby zdobyć dyplom...

Johanna, uszedłszy z życiem z napaści, wraca do domu do Lyster. Ulega jednak namowom babki i decyduje się dokończyć naukę w szkole dla akuszerek. Tym razem w wyjeździe do Kopenhagi towarzyszy jej Marja, która w królewskim mieście ma swoje tajemne sprawy. Johanna od napadu nie ufa ludziom, tym bardziej że jej narzeczony przeczuwa niebezpieczeństwo. Skąd jednak Marcello może aż tyle wiedzieć?

Johanna i Ravi razem wracają z Kopenhagi do Lyster. Postanawiają wziąć prawdziwy ślub i wspólnie wychowywać dzieci, Benjamina i Ingalill. Nie jest im jednak dane zaznać upragnionego spokoju - Magnus ze Storilndet wciąż nie rezygnuje z zemsty, a w dodatku Johanna czuje się zdradzona przez człowieka, któremu ufała jak nikomu w świecie...

Reina, córka Johanny i Raviego jest dzieckiem niezwykłym. Wygląda na to, ze odziedziczyła po ojcu szczególne zdolności, lecz na szczęście również po matce umiejętność stąpania po ziemi oraz zdrowy rozsądek. A zdrowy rozsądek może okazać się pożyteczny, kiedy nieszczęścia jedno po drugim spadają na okolicę i ludzie zaczynają gadać, że to a sprawą sił nieczystych.

Epidemia ospy wygasła, Cyganie wyjechali, ludzie odetchnęli z ulgą. Tylko Ravi i jego córka Reina wiedzą, że obcy nadal ukrywają się w pobliskich górach. Oni jednak nie boją się tych dziwnych ludzi o smagłej skórze, przeciwnie, w ich twarzach widzą jakby własne odbicia...

Astrid Wendel miała czarną skórę, lecz i tak bez trudu widać było, że jest przyrodnią siostrą Marji. Johanna cieszyła się, że Astrid i jej córka zamieszkają w domu babki, choć bardzo bolała nad tym, że nie zdążyły przyjechać przed jej tragiczną śmiercią. Powoli wracał spokój. Johanna była pewna, że teraz już szczęście ich nie opuści. Istniał jednak pewien list, zaadresowany do Marji..

. Raviego nie było już od sześciu lat i Johanna nabrała pewności, że mąż nie żyje. Najbardziej bolała nad tym, iż nie zdążył zobaczyć synka Vetlego, chorowitego chłopca, który bardzo potrzebował ojca. Brakowało jej także wsparcia Raviego w wielu innych sprawach, tym bardziej że jego dorastające córki, Reina i Ingalill, zdawały się nie pamiętać o krzywdach wyrządzonych Johannie przez rodzinę ze Storlendet.

Reiną już nie chce ani nie potrafi ukrywać przed światem swoich uczuć do Arilla Storlendet, który również ją kocha. Johanna tymczasem gotowa jest podjąć wszelkie działania, byle tylko nie dopuścić do małżeństwa córki z potomkiem znienawidzonego rudu. Nieoczekiwanie otrzymuje pomoc od Ingalill, która ma własne plany co do Arilla...

Johanna i Ingalill zmusiły Arilla, by zerwał z Reiną, a ludzie zaczęli gadać, że chłopak jest szalony, tak jak jego ojciec. Gdy przepisał Stolendet na Johannę i opuścił wieś, by zaciągnąć się na statek, był pewien, że już nigdy nikogo nie pokocha. Wtedy jednak spotkał nieznajomego, który go przekonał, że powinien walczyć o miłość. Ten obcy zdawał się dobrze znać Reinę...

Reina wiedziała, że postąpiła słusznie zrywając z Arillem, lecz ta pewność stanowiła dla niej niewielką pociechę, gdy poślubił inną kobietę. Cyganka Tindir wróciła do Lyster, by odnaleźć skarb swego Ludu, i Reina z początku próbowała jej pomóc. Córkę Raviego opanowała jednak mroczna siła, zło, które chciało ją pochłonąć...

Reina coraz częściej odczuwa chęć poddania się mrocznym siłom grasującym w jej wnętrzu. Matka postanawia namówić ją na operację, która pomogła innym kobietom z podobnymi przypadłościami, lecz ten zabieg jest śmiertelnie niebezpieczny. A Reina nie ma nawet pewności, czy chce wyzdrowieć...

Reina wraca do Bergaheim, gdzie wszystko się zaczęło. To odpowiednie miejsce, żeby skończyć z przekleństwem, ciążącym na rodzinie od wielu pokoleń. Ale w położonej wysoko wśród stromych szczytów zagrodzie zaczyna ją przyzywać do siebie coś, co krzyczy głośniej niż mieszkające w niej demony. Reina, ostatnia z długiego szeregu niezwykłych kobiet pochodzących z Bergaheim, ma do spełnienia ważne zadanie...