Miejska Biblioteka Publiczna

Władysława Jagiełłę znają wszyscy Polacy, jako jednego z najwybitniejszych władców w naszej historii, pogromcę Krzyżaków pod Grunwaldem i założyciela wielkiej dynastii, która rządziła Polską przez dwieście lat. Nie wszyscy jednak wiedzą, że ten z natury skromny, zrównoważony człowiek i wierny mąż, który bardziej niż rozkosze alkowy cenił sobie... polowania, miał poważne kłopoty małżeńskie.

Jagiełło był czterokrotnie żonaty, a trzy jego żony, włącznie z Jadwigą, późniejszą świętą kościoła katolickiego, były oskarżane o zdradę. Jego poddani byli świadkami kolejnych seksafer z udziałem królewskich małżonek. Trzeba pamiętać, że sprawy małżeńskiej wierności żon monarchów miały wówczas bardzo poważne znaczenie, w grę wchodziło bowiem prawo do sukcesji tronu. Nic dziwnego, że domniemanymi romansami pań Jagiełłowych interesowano się nie tylko w Polsce, ale także w ówczesnej Europie. Najwięcej problemów w tej kwestii sprawiła królowi jego ostatnia żona i matka następcy tronu Zofia Holszańska, młodsza od swego męża o ponad pół wieku.

Więzień Putina opowiada historię najbogatszego niegdyś Rosjanina, a od dziewięciu lat najsłynniejszego więźnia Rosji, osobistego wroga prezydenta Władimira Putina. To świetnie napisana przez samego Michaiła Chodorkowskiego i bardzo sprawną dziennikarkę Natalię Gieworkian opowieść o tym, jak w końcu lat 80. Związek Radziecki zmieniał się w bólach w kapitalistyczną Rosję. Jak żywiołowo powstawały nowe mechanizmy regulujące życie wciąż wielkiego imperium. I jak zmieniało się ono, gdy zaczęli nim rządzić Władimir Putin i jego czekiści. Znajdziecie tu także celne charakterystyki głównych aktorów rosyjskiej sceny politycznej i biznesowej. Autorzy dobrze ich znają i rozumieją jak mało kto.

Kiedy książka trafia do rąk czytelnika, mija właśnie dziewięć lat od momentu, kiedy Chodorkowski trafił do więzienia. Wyjdzie za cztery lata, jeśli Kreml postawi go trzeci raz przed sądem, by trzymać w łagrze jeszcze dłużej. Ale być może trzeciego wyroku nie będzie. Rosja znajduje się na kolejnym zakręcie. Regulujące życie kraju mechanizmy stworzone przez Putina wyraźnie szwankują. Społeczeństwo przez dekadę obojętne na sprawy publiczne wychodzi z apatii. Rosja będzie się zmieniać. Jak? Nikt nie wie.
(Wacław Radziwinowicz korespondent "Gazety Wyborczej" w Moskwie)

Od tamtych wydarzeń minęło ponad siedemdziesiąt lat, a ona nadal pamięta każdy z ogłuszających dni i płonących nocyObrazy, dźwięki, zapachy. Śmierć była wszędzie, ale życie miało niepowtarzalny smak. To był czas zawieszony, pełen krwi, ognia i ruin miasta, które odchodziło w przeszłość.

Danuta miała dziesięć lat, kiedy na Warszawę spadły pierwsze bomby, jako trzynastolatka wstąpiła do Szarych Szeregów, a jako piętnastolatka poszła do powstania. Wtedy to stała się "Wirą". Wtedy też zginęła jej najbliższa rodzina: matka, ojciec i starsza siostra.

Po latach powie synowi, że powstanie towarzyszyło jej potem każdego dnia dorosłego życia.

Po kapitulacji powstania Wira trafiła do obozu przejściowego, a stamtąd do obozu w Oberlangen, w Niemczech. Obóz został wyzwolony przez żołnierzy I Dywizji Pancernej generała Maczka, a szesnastoletnia dziewczyna stanęła wobec decyzji, co dalej i zdecydowała się na rozpoczęcie nowego, niełatwego rozdziału życia na obczyźnie.

Szczupła kobieta stojąca przed francuskim sądem ze spokojem wysłuchała wyroku. Nie mogła liczyć na łaskę. Władze państw wyzwolonych spod okupacji niemieckiej bezwzględnie się rozprawiały z ludźmi oskarżonymi o kolaborację z wrogiem. A taki zarzut postawiono Matyldzie Carre, której donosy zaprowadziły na szafot wielu bohaterskich członków ruchu oporu. A może liczyła, że sąd uwzględni jej zasługi? Przecież równie ofiarnie, jak dla Niemców, działała na rzecz wywiadu francuskiego i brytyjskiego...Co decyduje o biegu historii? Męstwo i waleczność żołnierzy, geniusz strategów, przenikliwość polityków? Okazuje się, że niekoniecznie... Przykłady przedstawione w książce przekonują, jak wielkie znaczenie dla przebiegu wojny i losów świata miała działalność szpiegowska i wypadki rozgrywające się za kulisami wielkich wydarzeń.Autor ze szczegółami opisuje działania wywiadowcze prowadzone na całym świecie podczas II wojny światowej, a także przed nią i po niej. Poznajemy zwyczajne kobiety, odważne i zaangażowane, które walczyły - chociaż nie na frontach - i ponosiły największe ofiary. Śledzimy losy ludzi wciągniętych do wielkiej gry, od której zależał przebieg wojny i kształt powojennego świata - ludzi, którzy potrafili wpływać na bieg dziejów, ponieważ dobrze wiedzieli, że najgroźniejszą bronią w tajnym świecie jest informacja."Wojna, miłość, zdrada" to kilkanaście portretów kobiet z okrutnej historii XX wieku. Decydowały się na najbardziej niebezpieczne zadania, w których granica między życiem a śmiercią była tak niewidoczna jak pole minowe. Jedne szukały przygody lub łatwej drogi do fortuny. Inne uważały, że spełniają obowiązek wobec ojczyzny i gotowe były poświęcić życie albo... dokonać najohydniejszych zbrodni. Jedne były piękne, naiwne i kierowały się najszczytniejszymi motywami. Inne - odrażające w swojej bezwzględności i braku wszelkich zasad moralnych, tak dalece, że donosiły na swoich najbliższych, wiedząc, że ściągają na nich śmierć. Ich losy związały się z wielkimi mechanizmami świata XX wieku. Każda z nich zyskiwała wpływ na bieg spraw najważniejszych. Czasami tak, że do dzisiaj nie poznaliśmy całej prawdy o ich służbie, poświęceniu, przewrotności, śmierci...Bogusław Wołoszański

Wspomnienia Janusza Buczkowskiego obejmują osiemdziesiąt lat życia znakomitego działacza gospodarczego oraz wybitnego twórcy, artysty fotografika. Autor jest kronikarzem swojego czasu. Relacjonuje życie rodzinne, opisuje przyjaźnie, znajomości, wyjazdy służbowe a także podróże artystyczne. Wspomnienia uzupełnione anegdotami i żartami. Ciekawe refleksje towarzyszą opisowi aktywności zawodowej w warunkach gospodarki socjalistycznej. Autor odsłania mechanizmy oraz sposoby funkcjonowania kierownictwa jednostek gospodarki uspołecznionej w warunkach niedoboru towarów i usług. Wspomnienia Janusza Buszkowskiego stanowią zwierciadło naszej najnowszej historii. Po latach pamiętnik będzie stanowił znakomity materiał dla badania życia codziennego w Polsce. Zaletą tekstu jest prosty, jasny i zrozumiały język używany w życiu potocznym, który podnosi autentyzm, prawdy i zarazem unikalności i odrębności "Wspomnień". Paweł Pierściński