Profesor Zdzisław Jerzy Adamczyk przez piętnaście lat zajmował się przygotowywaniem do druku korespondencji Stefana Żeromskiego. Poszukując w archiwach i bibliotekach informacji niezbędnych do objaśnienia pewnych spraw, o których mowa jest w listach, odkrył, że dotychczasowa wiedza o życiu autora Popiołów, ukształtowana przez książki Hanny Mortkowicz-Olczakowej, Aliny Kowalczykowej oraz wspomnienia Moniki Żeromskiej mija się z prawdą, często będąc wynikiem jaskrawej manipulacji.
Do tej pory nikt nie napisał pełnej, wiarygodnej biografii Żeromskiego. Najwięcej wiemy o latach młodości autora Syzyfowych prac, gdyż sam o to zadbał prowadząc dziennik. O późniejszym jego życiu wiadomo znacznie mniej, co pozostawia otwarte pole dla konfabulacji, koloryzacji, zmyśleń, z czego autorzy dotychczasowych prac o Żeromskim skwapliwie korzystali. Panuje przekonanie, że pisarz prowadził spokojne, wręcz sielskie życie, mieszkając wraz z nową rodziną w Konstancinie, a jego współpraca z Jakubem Mortkowiczem układała się jak najlepiej. Tymczasem nie do końca tak było.
Profesor Adamczyk postanowił w iście demaskatorski sposób rozprawić się z przekłamaniami i świadomym zatajaniem bądź przekręcaniem faktów, przedstawiając tym samym wiarygodny obraz ostatnich lat życia Stefana Żeromskiego.
UWAGI:
Indeks. Oznaczenia odpowiedzialności: Zdzisław Jerzy Adamczyk.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Margaret Thatcher. Portret Żelaznej Damy to niezwykle rzeczowa biografia opisująca życie, osiągnięcia na stanowisku brytyjskiego premiera i późniejsze lata na emeryturze jednego z najwybitniejszych polityków XX wieku. Ukazując kontrast pomiędzy społeczną zapaścią Wielkiej Brytanii tuż przed objęciem przez lady Thatcher stanowiska premiera a rozkwitem gospodarczym i przypływem narodowej wiary w siebie, dominującymi w kraju pod koniec jej ponadjedenastoletniego premierowania, John Blundell przekonująco objaśnia, dlaczego Margaret Thatcher była tak wybitnym światowym liderem i w szczególności tak wielką inspiracją dla innych kobiet przewodzących państwom.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: John Blundell ; przełożył Piotr Kuś ; [ze wstępem Leszka Balcerowicza].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Tyt. oryg.: "La reine libertine : la reine Margot" 2009. Bibliogr. s. 205-206. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialności: Michel de Decker ; z fr. przeł. Grażyna Majcher.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Jej ciętych ripost bali się rozmówcy. Ona bała się tylko myszy.
Maria Czubaszek, postać wyjątkowa, dla wielu kontrowersyjna, mistrzyni ostrych sądów i czułej drwiny, skradła serca milionom Polaków. Niechętnie mówiła o sobie, zasłaniając się kilkoma dyżurnymi anegdotami. Nie lubiła dzieci, zdrowego trybu życia, podróży, kochała palenie i psy.
Wojciech Karolak nic nie zmienił w pokoju żony od jej śmierci. Violetcie Ozminkowski udało się wejść w ten zatrzymany świat, poznać archiwum satyryczki i namówić na szczere rozmowy jej najbliższych. Dzięki temu mogła w niezwykły sposób opowiedzieć historię fascynującej kobiety, która pod uśmiechem skrywała samotność, smutek, a bywało, że i rozpacz.
Maria Czubaszek nie kojarzyła się z cierpieniem. Zapamiętaliśmy ją jako piekielnie inteligentną i dowcipną starszą panią z papierosem. Zawsze uśmiechniętą, zawsze gotową wbić czułą szpilę. Na początku jej kariery wątpiono, czy w ogóle istnieje. Podejrzewano, że za jej nazwiskiem kryje się kilku wybitnych satyryków. Była w tym przewrotna prawda, bo ona sama miała się światu nigdy nie przydarzyć, co wykrzyczała jej kiedyś matka. Nie miała zresztą nic przeciwko temu, bo trzymała ją przy życiu świadomość, że jak już naprawdę będzie miała dość, popełni samobójstwo. W młodości próbowała zabić się dwa razy, pod koniec życia po cichu umierała na oczach całej Polski. Uśmiechając się, mówiła wprost, że życie przestało ją bawić, a braliśmy to za kolejny żart.
Zawsze mówiła to, co myśli, była wolną kobietą i zapłaciła za to wysoką cenę, ale dzięki niej może wszyscy chwilami bierzemy życie mniej serio.
UWAGI:
Na stronie tytułowej i okładce: Prószyński i S-ka. Bibliografia na stronach 236-237. Oznaczenia odpowiedzialności: Violetta Ozminkowski.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Na kartę 040420 od dnia 2024-05-13 Wypożyczona, do dnia 2024-07-12
Kanoniczna biografia kobiety, która zmieniła myślenie o wychowaniu dzieci.
Maria Montessori nie była zwyczajną kobietą.
Budziła jednocześnie najbardziej entuzjastyczne poparcie i najbardziej złośliwą krytykę. Była przedmiotem spekulacji, oszczerstw i plotek. Do dziś jej poczucie wolności i niewygodne nowatorstwo poglądów budzą sprzeczne reakcje.
Wytyczając nowy kierunek w pedagogice, jednocześnie mierzyła się z realiami swojej epoki. Poczucie niesprawiedliwości społecznej, skrywane pozamałżeńskie macierzyństwo i budząca się świadomość nowej roli kobiety zaowocowały innowacyjnym projektem edukacyjnym, który mimo upływu lat wciąż postrzegany jest jako odkrywczy i nowatorski.
Dzięki cennemu wkładowi prawnuczki Marii Caroliny Montessori, książka zawiera wiele nieznanych dotąd faktów z życia i pracy Marii.
