Monografia jest opowieścią o Julianie Tuwimie (1894-1953), wybitnym poecie, twórcy znakomitych wierszy dziecięcych, Żydzie polskim - podzieloną na trzy zasadnicze odsłony zatytułowane: dziecięcość wyobraźni, żydowskość losu, obywatelskie (nie)posłuszeństwo. To próba nowego, innego niż dotychczas, czytania Tuwima i bardzo wyraźne odnowienie jego obecności w polskiej świadomości oraz wyobraźni zbiorowej. Nicią przewodnią książki pozostaje myślenie o poecie, bibliofilu, tłumaczu, miłośniku osobliwości, autorze tekstów kabaretowych - czyli (jak sam siebie nazywał) "słowowiercy" - jako o twórcy, który doświadczył tragicznego losu życiowego i z tym doświadczeniem egzystencji odważnie, poetycko się zmagał. Tytuł monografii dotyka także choroby Tuwima i jego śmierci, tematu pęknięcia w poezji i dramatycznego losu Żyda polskiego. Anakruzą uczyniono partię poświęconą szczególnej predylekcji autora Balu w Operze do postaci Chrystusa i do Fryderyka Chopina. Wśród kwestii naświetlonych na nowo, choć istniejących już w literaturze przedmiotu, trzeba wymienić: rewolucyjność w kontekście recepcji Rimbauda, re-lekturę poety jako piszącego dziecięco, fragmenty o miastach, próbę interpretacji manifestu My, Żydzi polscy. Pozycję wzbogacono o niepublikowane fragmenty rękopiśmiennych zapisków siostry poety, Ireny Tuwim - także poetki i uznanej tłumaczki - oraz inne, niewykorzystane w dotychczasowych ujęciach monograficznych, źródła.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 307-310. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialności: Katarzyna Kuczyńska-Koschany.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Monografia jest opowieścią o Julianie Tuwimie (1894-1953), wybitnym poecie, twórcy znakomitych wierszy dziecięcych, Żydzie polskim - podzieloną na trzy zasadnicze odsłony zatytułowane: dziecięcość wyobraźni, żydowskość losu, obywatelskie (nie)posłuszeństwo. To próba nowego, innego niż dotychczas, czytania Tuwima i bardzo wyraźne odnowienie jego obecności w polskiej świadomości oraz wyobraźni zbiorowej. Nicią przewodnią książki pozostaje myślenie o poecie, bibliofilu, tłumaczu, miłośniku osobliwości, autorze tekstów kabaretowych - czyli (jak sam siebie nazywał) "słowowiercy" - jako o twórcy, który doświadczył tragicznego losu życiowego i z tym doświadczeniem egzystencji odważnie, poetycko się zmagał. Tytuł monografii dotyka także choroby Tuwima i jego śmierci, tematu pęknięcia w poezji i dramatycznego losu Żyda polskiego. Anakruzą uczyniono partię poświęconą szczególnej predylekcji autora Balu w Operze do postaci Chrystusa i do Fryderyka Chopina. Wśród kwestii naświetlonych na nowo, choć istniejących już w literaturze przedmiotu, trzeba wymienić: rewolucyjność w kontekście recepcji Rimbauda, re-lekturę poety jako piszącego dziecięco, fragmenty o miastach, próbę interpretacji manifestu My, Żydzi polscy. Pozycję wzbogacono o niepublikowane fragmenty rękopiśmiennych zapisków siostry poety, Ireny Tuwim - także poetki i uznanej tłumaczki - oraz inne, niewykorzystane w dotychczasowych ujęciach monograficznych, źródła.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 307-310. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialności: Katarzyna Kuczyńska-Koschany.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Książka pokazuje drogę życiową i karierę zawodową Kapuścińskiego , od kresowego Pińska, przez powojenną Warszawę, pierwsze podróże zagraniczne, długie lata spędzone w Afryce i Ameryce, wyjazdy do republik ZSRR, aż po lata spędzone na pracy pisarskiej.
UWAGI:
Nazwa aut. na s. red. Kalendarium i nagrody s. 117-132. Bibliogr. s. 133-135.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Książka pokazuje drogę życiową i karierę zawodową Kapuścińskiego , od kresowego Pińska, przez powojenną Warszawę, pierwsze podróże zagraniczne, długie lata spędzone w Afryce i Ameryce, wyjazdy do republik ZSRR, aż po lata spędzone na pracy pisarskiej.
UWAGI:
Nazwa aut. na s. red. Kalendarium i nagrody s. 117-132. Bibliogr. s. 133-135.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Biografia Kazimierza Przerwy-Tetmajera (1865-1940) ukazuje losy pierwszego poety polskiego modernizmu, dekadenta, pełne burzliwych wydarzeń, wielkich sukcesów literackich, gorącej miłości do Tatr i gwałtownych namiętności do kobiet.
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
W latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku w krakowskich sklepach z antykami można było przebierać w obrazach Jerzego Kossaka, zdarzały się i płótna z podpisem Wojciecha. Trafiały na rynek, znikając ze ścian mieszczańskich salonów, bo ludzie, dla których dom bez obrazu Kossaka nie zasługiwał na swe miano, zmuszeni byli sprzedawać je, by żyć.
Był to niedobry czas dla Kossaków. W Muzeum Narodowym w Krakowie eksponowano tylko jedną akwarelę Juliusza. A o tym, żeby płótna Wojciecha i Jerzego wyciągnąć z magazynów, nie było mowy nawet po politycznej Odwilży. Krytycy, już bez lęku preferując abstrakcję, krzywili się na twórczość Kossaków. (...) O Kossakach, zepchniętych niegdyś na margines, trzeba pisać. Tu zaglądamy do nich od kuchni. [fragment Wstępu]
UWAGI:
Bibliografia na stronach 226-[227]. Oznaczenia odpowiedzialności: Marek Sołtysik.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
