Miejska Biblioteka Publiczna

Mada poznaje chłopaka innego od wszystkich dotychczas jej znanych: jest nieufny, samotny, tajemniczy, niechętnie opowiada o sobie, szczególnie o przeszłości... "Zapałka na zakręcie" to książka o sprawach ważnych i niełatwych - o skomplikowanym języku uczuć, o tym, jak trudno o miłości mówić, jak trudno spełniać czyjeś oczekiwania, nie zawieść zaufania najbliższych. Ta debiutancka powieść Krystyny Siesickiej chętnie czytana jest do dziś przez dorastające dziewczyny ciekawe książek o miłości, szczególnie tej pierwszej, najbardziej emocjonującej i niepewnej.

Napisałam książkę, której się nie spodziewałam. Znajdziecie w niej dalsze losy bohaterów "Zapałki na zakręcie". A jednak "Pejzaż sentymentalny" jest powieścią trochę inną niż "Zapałka", której "pięć minut powodzenia" zaczęło się przecież wiele lat temu.Czas zmienił nie tylko świat wokół Mady i Marcina, ale przede wszystkim zmienił ich samych.Oczywiście przeczytałam "Zapałkę", kiedy zaczynałam pisać "Pejzaż". I co? I wydawało mi się, że nie jestem jej autorką, tylko ktoś inny, bo dziś napisałabym tę książkę inaczej. A więc czas, który minął, zmienił także mnie.I tu zaczęła się pierwsza trudność, bo skoro zdecydowałam się na powrót do życia Mady i Marcina, sposób napisania tamtej książki już do czegoś zobowiązywał. Nie tylko w treści, ale i w formie. Kłopot był w tym, że tak bardzo chciało się chociaż trochę od tego zobowiązania uciec. No i jest tak, jak jest.Często wydaje mi się, że "Pejzaż sentymentalny" to książka, którą zamówiłyście sobie u mnie w czasie naszych przelotnych spotkań i rozmów, uporczywie pytając: - I co z nimi było dalej?Oto, co z nimi było dalej.

Zatrzymaj echo Sherlock Holmes to ja. Starsza pani w spódnicy do kostek, w wielkim słomkowym kapeluszu na głowie, dodatkowo osłonięta od słońca chińską parasoleczką. Śmieszna? Niewątpliwie śmieszna. Rozglądam się, wiedziona przeczuciem, że zaraz coś się stanie i że warto wyjść temu czemuś naprzeciw, chociaż nie miałam pojęcia, czym to coś może być... Zaproszenie. Zapraszam na parę dni do Osady. Przejdziemy się razem jej uliczkami, brzegiem jeziora, nowym bulwarem. Spotkamy dawno niewidzianych znajomych, poznamy nowych, chociaż jest Zatrzymaj echo opowieścią wyjętą z rzeczywistości i spisaną na jej marginesie, ale przecież właśnie takie bywają letnie dni w Osadzie. Mam nadzieję, że spotkamy się na plackach ziemniaczanych w domu Tiny. Polecam te z borówkami. (K. Siesicka)

Mada poznaje chłopaka innego od wszystkich dotychczas jej znanych: jest nieufny, samotny, tajemniczy, niechętnie opowiada o sobie, szczególnie o przeszłości... "Zapałka na zakręcie" to książka o sprawach ważnych i niełatwych - o skomplikowanym języku uczuć, o tym, jak trudno o miłości mówić, jak trudno spełniać czyjeś oczekiwania, nie zawieść zaufania najbliższych. Ta debiutancka powieść Krystyny Siesickiej chętnie czytana jest do dziś przez dorastające dziewczyny ciekawe książek o miłości, szczególnie tej pierwszej, najbardziej emocjonującej i niepewnej.

Napisałam książkę, której się nie spodziewałam. Znajdziecie w niej dalsze losy bohaterów "Zapałki na zakręcie". A jednak "Pejzaż sentymentalny" jest powieścią trochę inną niż "Zapałka", której "pięć minut powodzenia" zaczęło się przecież wiele lat temu.Czas zmienił nie tylko świat wokół Mady i Marcina, ale przede wszystkim zmienił ich samych.Oczywiście przeczytałam "Zapałkę", kiedy zaczynałam pisać "Pejzaż". I co? I wydawało mi się, że nie jestem jej autorką, tylko ktoś inny, bo dziś napisałabym tę książkę inaczej. A więc czas, który minął, zmienił także mnie.I tu zaczęła się pierwsza trudność, bo skoro zdecydowałam się na powrót do życia Mady i Marcina, sposób napisania tamtej książki już do czegoś zobowiązywał. Nie tylko w treści, ale i w formie. Kłopot był w tym, że tak bardzo chciało się chociaż trochę od tego zobowiązania uciec. No i jest tak, jak jest.Często wydaje mi się, że "Pejzaż sentymentalny" to książka, którą zamówiłyście sobie u mnie w czasie naszych przelotnych spotkań i rozmów, uporczywie pytając: - I co z nimi było dalej?Oto, co z nimi było dalej.

Zatrzymaj echo Sherlock Holmes to ja. Starsza pani w spódnicy do kostek, w wielkim słomkowym kapeluszu na głowie, dodatkowo osłonięta od słońca chińską parasoleczką. Śmieszna? Niewątpliwie śmieszna. Rozglądam się, wiedziona przeczuciem, że zaraz coś się stanie i że warto wyjść temu czemuś naprzeciw, chociaż nie miałam pojęcia, czym to coś może być... Zaproszenie. Zapraszam na parę dni do Osady. Przejdziemy się razem jej uliczkami, brzegiem jeziora, nowym bulwarem. Spotkamy dawno niewidzianych znajomych, poznamy nowych, chociaż jest Zatrzymaj echo opowieścią wyjętą z rzeczywistości i spisaną na jej marginesie, ale przecież właśnie takie bywają letnie dni w Osadzie. Mam nadzieję, że spotkamy się na plackach ziemniaczanych w domu Tiny. Polecam te z borówkami. (K. Siesicka)

Zabawne przygody trójki rodzeństwa i ich przyjaciół w Śmietankowie. Było ich troje: dwaj chudzielce, czternastoletni Munio i młodszy o rok Tunio, oraz ich pulchna sześcioletnia siostrzyczka, z oczywistych powodów zwana w rodzinie Rzodkiewką.

Bohaterką jest Cesia Żakówna, mająca kompleksy na tle własnej urody (...). Trudno ich nie mieć, gdy ma się superatrakcyjną siostrę o romantycznym imieniu Julia, piękne koleżanki i w dodatku musi się znosić dziwne spojrzenia kolegi z klasy - Jerzego Hajduka. Zapewne są to spojrzenia krytyczne...Do tego dochodzą jeszcze klasówki z matmy i wybryki kuzynka o niespożytej energii - Bobcia, który z uśmiechem na ustach... podpala balkon albo rysuje wizerunki Hitlera na wielkanocnych pisankach. A jednak do domu Żaków z przyjemnością się wraca. Zawsze czeka tam liczna rodzinka i pyszne a niedrogie potrawy, przygotowane przez mamę Żakową.

Aniela Kowalik nie była pięknością. Miała wszak dużo tego, co się nazywa urokiem osobistym.I ta właśnie Anielka przeżyła wielką miłość. Nad morzem, w swej rodzinnej Ĺ?ebie, poznała chłopaka, który wprawdzie nie bardzo spodobał się ojcu Anielki, za to bardzo jej samej. To dla niego wybrała poznańską szkołę średnią, liceum poligraficzno księgarskie. I dla niego przyjechała do obcego prawie miasta. Jak dalej potoczy się miłosna i szkolna historia Anieli? Przeczytajcie koniecznie w powieści pani Musierowicz.Aniela Kowalik nie była pięknością. Miała wszak dużo tego, co się nazywa urokiem osobistym.I ta właśnie Anielka przeżyła wielką miłość. Nad morzem, w swej rodzinnej Ĺ?ebie, poznała chłopaka, który wprawdzie nie bardzo spodobał się ojcu Anielki, za to bardzo jej samej. To dla niego wybrała poznańską szkołę średnią, liceum poligraficzno księgarskie. I dla niego przyjechała do obcego prawie miasta. Jak dalej potoczy się miłosna i szkolna historia Anieli? Przeczytajcie koniecznie w powieści pani Musierowicz.Aniela Kowalik nie była pięknością. Miała wszak dużo tego, co się nazywa urokiem osobistym.I ta właśnie Anielka przeżyła wielką miłość. Nad morzem, w swej rodzinnej Ĺ?ebie, poznała chłopaka, który wprawdzie nie bardzo spodobał się ojcu Anielki, za to bardzo jej samej. To dla niego wybrała poznańską szkołę średnią, liceum poligraficzno księgarskie. I dla niego przyjechała do obcego prawie miasta. Jak dalej potoczy się miłosna i szkolna historia Anieli? Przeczytajcie koniecznie w powieści Małgorzaty Musierowicz.

Tytuł należy do popularnego cyklu Jeżycjada. Jedna z pierwszych części sagi przedstawiającej rodzinę Borejków i jej przyjaciół. W codzienności lat 70. autorka umiejscawia poznański ród Borejków, który dzięki wszechobecnym ciepłym uczuciom rodzinnym i dopisującym humorom radzi sobie w tych niezbyt łatwych czasach. Najstarsze panny Borejkówny Ida i Gabusia przeżywają pierwsze miłości. A patrzą na to ich dwie młodsze siostrzyczki: siedmioletnia Natalia, zwana Nutrią i pięcioletnia Patrycja, czyli Pulpecja. Radości i troski tych młodych ludzi są bardzo podobne do współczesnych, choć minęło od tamtych wydarzeń ponad 20 lat. Wspaniała, pełna humoru powieść dla każdej nastolatki, a także jej mamy, babci, cioci i kuzynki.

Ida Borejko nie była ładna - niestety.Szczerze mówiąc uchodziła za brzydactwo.Dość wysoka na swoje piętnaście lat, nieprzeciętnie chuda, garbiła plecy, żeby ukryć biust, wskutek czego jej sylwetka przypominała pałąk zakończony od dołu kościstymi nogami o dużych stopach, a od góry - kędzierzawą, płomiennierudą rozczochraną strzechą, skutecznie kryjącą oczy, szyję, barki i łopatki...

Piąty tom z wielokrotnie wznawianego i tłumaczonego na wiele języków cyklu Jeżycjady. Wspaniała, pełna humoru i kształcąca dla młodego pokolenia lektura. Autorka, prezentując losy rodziny Borejków i ich przyjaciół, przedstawia realia życia, codzienności w czasach peerelowskich.

Nowa szkoła, nowi znajomi, nieobliczalna dyrektorka, podejrzliwi nauczyciele, zaskakujące uczniowskie pomysły... W tym wszystkim Tomek Żabny, zwany Żabą. Czy zdoła zaaklimatyzować się w nowym środowisku? Czy poradzi sobie z wciąż nowymi kłopotami i czy uda mu się przekonać do siebie ciało pedagogiczne?

Obłędne siedem dni z życia Tomka Żabnego. Kłótnia z dziewczyną, rozstrzygnięcia koleżeńskich porachunków, zagadkowe śledztwo w sprawie kradzieży pieniędzy... Ale to nie wszystko - są jeszcze tajemnicze okulary, przez które świat wygląda inaczej i obca cywilizacja, przed sądem której zostaje postawiony...