Miejska Biblioteka Publiczna

Nad urokliwą Małą Przytulną, gdzie do tej pory każdy chciałby zamieszkać, porywisty wiatr przywiał czarne chmury.

Żona piekarza zupełnie niespodziewanie odeszła z tego świata, Jan, uliczny grajek, zachrypł na kilka dni i nawet Roman, największy koci podrywacz w okolicy, najprawdopodobniej zaniemógł, gdyż od pewnego czasu nie pojawił się w pobliżu żaden nowy rudy kociak. Halina, z pozoru sympatyczna, choć niezwykle zasadnicza staruszka, wiąże te przykre zdarzenia z faktem, że w domu pod starym dębem, w którym od lat prowadzono zielarnię, zagościła nowa lokatorka.

Renata stopniowo odkrywa uroki życia na wsi i sekrety przeszłości kompletnie nieznanej sobie kobiety - własnej babci. Pełen wspomnień i mnóstwa życiowych mądrości list pomoże jej zrozumieć to, z czym sobie do tej pory nie potrafiła poradzić. Że korzenie są ważne - zarówno te w przyrodzie, jak i te, z których wywodzi się człowiek - i że bliscy czasem idą inną ścieżką niż ta, którą dla nich wybierzemy.

Czy Renacie uda się przekonać do siebie sceptyczną Halinę? Co oznaczają wieczorne krzyki dochodzące znad strumyka? Jaki związek z tą całą historią mają Tomek, syn właścicielki baru, i niezwykle żarłoczna koza?

Ciepła opowieść o tym, że czasem warto się wsłuchać w siebie i uwierzyć w mądrość natury. Zwolnić i zagłębić się w przeszłości, by zacząć zauważać to, co najważniejsze - że życie jest czasem gorzkie jak piołun lub pikantne jak estragon, ale bywa też słodkie jak lukrecja.

Dwoje nieznanych sobie ludzi i jedno zdjęcie, które bezpowrotnie zmieni ich życie Trzy lata temu Jonatan nagle stracił ukochaną mamę. Mimo że wciąż nie może się z tym pogodzić, próbuje żyć dalej - zmienia pracę, przeprowadza się do innego miasta. Podczas porządków w mieszkaniu matki znajduje zdjęcie, które zaprzecza wszystkiemu, co dotąd wiedział i w co wierzył. Z pomocą przyjaciółki postanawia poznać prawdę. Towarzyszy mu jednak przeczucie, że niektóre sekrety nigdy nie powinny ujrzeć światła dziennego. Iga Łukasik to młoda stażystka w lokalnym dzienniku. Marzy o karierze dziennikarskiej i temacie, dzięki któremu zdobędzie uznanie. Gdy trafia na wątek dwóch zaginięć sprzed prawie trzydziestu lat, w dodatku powiązanych z tragedią w jej rodzinie, bez reszty angażuje się w śledztwo. Niczego nieświadomi Jon i Iga różnymi ścieżkami zmierzają do tego samego celu - ale czy to, co odkryją na końcu, rzeczywiście jest prawdą?

Powieść nie musi wskazywać rozwiązań, nie musi się kończyć, skoro żaden koniec nie jest ani potrzebny, ani możliwy. Zośka Papużanka wraca do sagi rodzinnej, lecz zamiast na narodzinach, skupia się na odchodzeniu. Żaden koniecto próba zrekonstruowania historii rodziny, która rodziną w gruncie rzeczy nie jest. To kilka pokoleń ludzi, którzy niewiele o sobie wiedzą i nie potrafią mówić o swoich trudnościach. Dzieci i wnuki Krystyny, tolerując jej dziwactwa, bezskutecznie starają się odszyfrować sekrety zmarłych, obalić mur nieporozumień, usłyszeć przemilczane historie, by odpowiedzieć sobie na pytanie, kim są i jak ich własne losy są splecione z losami przodków.