Miejska Biblioteka Publiczna

Wybitna pisarka w szczytowej formie i prawdziwa historia, która zapiera dech w piersi. Leon i Ludwik Niemczyk. Słynny aktor i legendarny kurier podziemia. Ich skomplikowane losy ukazane na tle równie skomplikowanych czasów, są niczym fascynujący film.Obydwaj bracia w czasie II wojny światowej należeli do podziemnych struktur i walczyli o wolność ojczyzny. Po wojnie Ludwik z narażeniem życia organizował ucieczki przez zieloną granicę. Podczas jednej z nich na zachód postanowił uciec Leon. Jednak podczas próby przekroczenia granicy bracia zostali aresztowani.Po krótkim pobycie w więzieniu Leon wyszedł na wolność, Rozpoczął aktorską karierę i w ciągu niemal półwiecza zagrał w 550 filmach m.in. w nominowanym do Oscara Nożu w wodzie Romana Polańskiego. Kochały go kobiety i uwielbiali kinomani. Jawił się jako istny król życia.Ludwik przeżył sześcioletnią gehennę w lochach UB, a po wyjściu z nich podjął rozpaczliwą próbę ucieczki i wraz z żoną przedostał się do zachodniego raju, rzekomo pełnego nadziei, gdzie dożył sędziwego wieku.Bracia po raz ostatni widzieli się podczas nieudanej próby ucieczki. Do końca życia każdy z nich zastanawiał się, kto zdradził. I czy zdrajcą nie był brat. Nigdy tych podejrzeń nie zweryfikowali. Nigdy nie stanęli twarzą w twarz...Bohaterowie są zmęczeni to barwna opowieść o ludzkich losach w nieludzkich czasach. To również studium mechanizmów rządzących powojenną Polską, kraju gdzie dobro było karane, a zło - nagradzane.

Losy Polski zbyt często wpadały pod "młyńskie koła" historii, a wówczas tylko Bies, Chochoł czy natchniony Lirnik mógł "wygrać" je na bandurze, aby odwrócić szalę przeznaczenia. Tak jest i w nowej książce Jacka Komudy. Spotkanie Tarasa, tragicznego kozackiego bandurzysty, francuskiego banity Danteza, pięknej metresy Justyny Godebskiej i zaporoskiego pułkownika-watażki Bohuna, splata się w krwawy powróz historii, na którym zawieszone są jak na pięciolinii nuty magicznej, ukraińskiej dumki. To ona, przerwana w pół przez intrygi i złowieszczą politykę, mogła scalić polsko-litewską Rzeczpospolitą w trójskrzydłego orła, z Ukrainą na czele. Stworzyć królestwo, w którym polskie rycerstwo dopuściłoby do herbów i przywilejów kozaków zaporoskich, co uczyniłoby z Rzeczpospolitej największe mocarstwo XVII-wiecznej Europy. Ta powieść nie jest historią alternatywną, ani kontynuacją "Trylogii" Sienkiewicza. Oto oparty na mało znanych faktach historycznych zapis wydarzeń poprzedzających najstraszniejszą klęskę w dziejach Rzeczypospolitej - bitwę pod Batohem, nazywaną dziś staropolskim Katyniem, objętą zmową milczenia przez historyków i dawnych pamiętnikarzy. Ten krwawy epizod wojen kozackich, ubrał Komuda w poetycką wizję widzianą oczyma francuskiego banity Bertranda Danteza, byłego dworzanina polskiej królowej. On to przejmuje na siebie przekleństwo losu, staje się wybrańcem Śmierci, rozdając w tym spektaklu karty Tarota znaczone szlachecką krwią. Kto wygra to rozdanie? Kto uratuje rycerstwo koronne przed zagładą? Nie bój się, drogi czytelniku, zanurzyć w wartkim nurcie Zemsty, Przysięgi, Zdrady i narodowej Pokuty...

Dwie przyjaciółki, bokserki: warszawianka Lu, bokserka amatorka, pracuje w polskiej ambasadzie w Brukseli. Sprite, jej sportowa mentorka i powierniczka jest Belgijką pochodzenia kongijskiego. Poznają się w Brukseli, razem walczą na ringu, wspólnie snują opowieść. Ich historia stwarzana jest w trakcie opowiadania powierzonego przyjaciółce. Przyjaźń i boks to źródła siły dla Lu i Sprite. Więź między młodymi kobietami stanowi oś opowieści, w której romanse, miłości i zauroczenia są tłem dla budowania mocnych osobowości, własnej przestrzeni, z której nie strach wyruszać w świat.To historia poprowadzona z impetem, energetycznie i świadomie. Dotyka współczesnych problemów, takich jak miejsce dzisiejszej Polski w Europie, stereotypy i uprzedzenia, z jakimi się spotykamy i które utrwalamy. Opisuje pozytywne postawy wobec Polaków, jak i Polaków wobec "obcych", ale obnaża też polski rasizm.Bokserka to portret pokolenia ludzi, dla których podróżowanie i mieszkanie za granicą nie jest "zdradą ojczyzny", dla których mobilność jest równie naturalna, jak korzystanie z Googla czy sieci społecznościowych. To także kalejdoskop barwnych mieszkańców położonej w centrum Europy Brukseli, reprezentantów różnych kultur, światopoglądów, narodowości, kolorów skóry.

Akcja tej książki dzieje się w Londynie, bohater - Richard Burton - został uwięziony w szybie windy, prawdopodobnie w wyniku wybuchu podłożonej przez terrorystów bomby. Niepewny czy i kiedy nadejdzie pomoc, bez wody i jedzenia, snuje opowieści o swoich wcześniejszych spotkaniach ze śmiercią.
To książka o umieraniu, o lękach, o samotności, ale napisana z humorem i pełna przygód.
Samotność bez prawa wyboru to więzienie. W więzieniu od szaleństwa ratują wspomnienia. Angielski bohater nowej książki Łukasza Gołębiewskiego, zamknięty w windzie wiszącej gdzieś między piętrami budynku zniszczonego wybuchem bomby, przypomina sobie niewiarygodne zdarzenia jakich był uczestnikiem w czasie swego brawurowego, prowadzonego na krawędzi śmierci życia. Czy rzeczywiście wszystko to mu się przydarzyło? Czy Richard Burton istniał naprawdę? Jaka jest granica pomiędzy wspomnieniem a mistyfikacją? Autor do końca trzyma czytelnika w niepewności. (Grzegorz Sowula "Rzeczpospolita")

Polityka i spisek, wojny, krew i bezwzględność, zmieniają ludzi w bestie, które w renesansowych stolicach Europy przeistaczają się w wielkich humanistów, mecenasów sztuki i obrońców wiary. Oto ludzie targani namiętnościami, nieufni, pogrążający się w obsesjach i samotni: król Polski Zygmunt I Stary, wielki mistrz krzyżacki Albrecht Hohenzollern, Anna - księżna mazowiecka - oraz inne wybitne osobistości pierwszej połowy XVI wieku, a wśród nich przede wszystkim Bona Sforza - królowa Polski i wielka księżna litewska. Życie nauczyło ją skrywania uczuć. Już jako dziecko była świadkiem zdrady, śmierci, okrucieństwa i bezwzględności. Zrozumiała, że ludzie to wyłącznie zabawki w rękach nielicznych i że nikt, nawet własna rodzina, nie jest gwarancją bezpieczeństwa, zapewnia je jedynie status społeczny i bogactwo. Bała się kochać, ponieważ miłość oznaczała tylko ból.

Dwie opowieści, dwóch mężczyzn i wyspa, z której nie można uciec.

Niemcy, początek drugiej wojny światowej. Horst Bartlik prowadzi spokojne, pozbawione namiętności życie, do momentu gdy dwa wydarzenia zmieniają jego losy: odkrycie, że nie kocha już swojej żony, i wcielenie do armii. W wojskowej bazie na Bornholmie odzyskuje pewność siebie. Wojna staje się jego wybawieniem, szansą na drugie życie.

Bornholm, czterdzieści lat później. Młody mężczyzna opowiada swoje życie pogrążonej w śpiączce matce, którą kocha i której jednocześnie nienawidzi. W końcu może przestać uciekać od jej zaborczej miłości. Po raz pierwszy mówi do niej brutalnie szczerze.

Dwie narracje, dwie historie splecione niewidzialną nicią przypadku lub przeznaczenia. Obu bohaterów łączy to samo, powtarzane wciąż na nowo i różnymi głosami pragnienie. I coś jeszcze.

Bóg pali cygara to historia spotkania dwojga cudzoziemców w obcym dla siebie mieście - współczesnym Paryżu. Co właściwie zaczyna ich łączyć - seks? Lęk przed samotnością? Potrzeba gry, intrygi, zakładania coraz to nowych masek w teatrze kochającej iluzje metropolii? A może (to wciąż jeszcze się zdarza) naprawdę miłość?

Ekspresyjna, drapieżna proza Anny Bojarskiej doskonale oddaje gorączkową atmosferę Paryża - zatłoczonych ulic i lokali, nigdy niezasypiających Champs Elysées, na których bożonarodzeniowe lampki wiszą obok reklam sex-shopów, klimat frenetycznej przedświątecznej radości podszytej nieuleczalnym smutkiem i samotnością.