Osiem lat pod dachem psychopaty to piekło, z którym porwana przez niezrównoważonego mężczyznę Monika musi się zmierzyć zupełnie sama. Gdzieś ktoś jej szuka, ktoś rozpaczliwie za nią tęskni. Poniżana psychicznie i fizycznie, bezlitośnie odarta z godności i zdegradowana do roli zabawki w rękach zwyrodnialca, kobieta rozpaczliwie walczy o przetrwanie. Ten, który ją przetrzymuje, jest nieprzewidywalny. Każdy dzień jest walką, każda noc może się okazać ostatnią.
Dziewczyna zostaje cudem uwolniona z rąk szaleńca. Ale czy świat, który zastaje po powrocie, jest miejscem, o jakim marzyła? Jak ma odnaleźć się wśród bliskich? Trudno jest marzyć o szczęśliwej przyszłości wśród ludzi, którzy bez żadnych skrupułów żerują na cudzych dramatach. Czy odnajdzie się wśród swoich bliskich? Czy odzyska Jakuba, któego przed latu utraciła? Monika ze wszystkich sił stara się odzyskać uczucie Jakuba, którego przed laty utraciła. Monika stara się o to ze wszystkich sił, ale dopóki nie zrozumie, że naprawdę wróciłą do domu, wciąż będzie się czuła zagubiona.
UWAGI:
Kontynuacja powieści "Ostatni dzień roku". Oznaczenia odpowiedzialności: Katarzyna Misiołek.
W mroźny sylwestrowy wieczór Monika wychodzi na chwilę z domu i przepada bez wieści. Wydaje się, że dziewczyna nie miała żadnych problemów. Była szczęśliwą mężatką, pracowała w bibliotece uniwersyteckiej, żyła pełnią życia. Codzienność jej bliskich, a zwłaszcza młodszej siostry, zamienia się w koszmar. Magda na przemian wątpi i karmi się nadzieją, że wszystko skończy się dobrze. Bliscy szukają Moniki wszędzie: w sektach, szemranych spelunach, za granicą. Historią młodej mężatki, która zaginęła bez śladu, zaczynają się także interesować media. Na jaw wychodzą skrzętnie dotąd ukrywane rodzinne tajemnice, a bezpieczny świat Magdy bezpowrotnie się rozpada. I choć dziewczyna stara się być podporą dla zrozpaczonych rodziców i pogrążonego w depresji szwagra, sama zupełnie traci kontrolę nad własnym życiem. Rzuca studia, zrywa ze swoim chłopakiem, włóczy się po nocach i wikła w przypadkowe znajomości z mężczyznami. Mija rok, mijają kolejne miesiące. Mimo usilnych starań najbliższych po dziewczynie wciąż nie ma nawet śladu. Ale nadzieja umiera ostatnia, a w oczekiwaniu na cud zawsze jest cień szansy, że jednak się zdarzy...
Tom 2
Dziewczyna, która przepadła
Osiem lat pod dachem psychopaty to piekło, z którym porwana przez niezrównoważonego mężczyznę Monika musi się zmierzyć zupełnie sama. Gdzieś ktoś jej szuka, ktoś rozpaczliwie za nią tęskni. Poniżana psychicznie i fizycznie, bezlitośnie odarta z godności i zdegradowana do roli zabawki w rękach zwyrodnialca, kobieta rozpaczliwie walczy o przetrwanie. Ten, który ją przetrzymuje, jest nieprzewidywalny. Każdy dzień jest walką, każda noc może się okazać ostatnią. Dziewczyna zostaje cudem uwolniona z rąk szaleńca. Ale czy świat, który zastaje po powrocie, jest miejscem, o jakim marzyła? Jak ma odnaleźć się wśród bliskich? Trudno jest marzyć o szczęśliwej przyszłości wśród ludzi, którzy bez żadnych skrupułów żerują na cudzych dramatach. Czy odnajdzie się wśród swoich bliskich? Czy odzyska Jakuba, któego przed latu utraciła? Monika ze wszystkich sił stara się odzyskać uczucie Jakuba, którego przed laty utraciła. Monika stara się o to ze wszystkich sił, ale dopóki nie zrozumie, że naprawdę wróciłą do domu, wciąż będzie się czuła zagubiona.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Intrygujący thriller psychologiczny, który nie pozwoli ci zasnąć.
Pewnego dnia Jules Bright słyszy pukanie do drzwi, które ponownie zburzy jej życie i rozdrapie nigdy niezagojone rany. Od policjantki dowiaduje się, że do miasteczka wraca morderczyni jej córki, Amelia Quentin, którą wypuszczono z więzienia.
Jules mierzy się z tym okrutnym faktem i nie może powstrzymać natłoku myśli. Czuje rozdzierające pragnienie wymierzenia sprawiedliwości oraz ogromny żal za każdym razem, kiedy Amelia wypowiada imię jej córki.
Do czego posunie się matka żądna zemsty za śmierć dziecka bez względu na cenę, jaką przyjdzie jej za to zapłacić?
UWAGI:
Na okładce: Jak daleko posunie się matka zdeterminowana, by pomścić śmierć córki? Oznaczenia odpowiedzialności: Susan Lewis ; przełożyła Daria Kuczyńska-Szymala.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Jak to się dzieje, że dla młodej, inteligentnej i wykształconej kobiety życie traci swój urok i staje się koszmarem, z którego jedynym i upragnionym wyjściem jest śmierć?
Dziewczynka z balonikami to przejmująca historia samotnej Polki mieszkającej w Niemczech, która w wyniku załamania nerwowego zostaje umieszczona w szpitalu psychiatrycznym. Stopniowo, dzięki chłodnej i prowadzonej z dystansem relacji poznajemy zmagania Marleny z depresją, jej walkę z samobójczymi myślami i duszną atmosferę miejsca, w którym pacjenci próbują - nie zawsze z powodzeniem - pokonać chorobę. Obok opisów szpitalnego życia bohaterka odkrywa swoją przeszłość, dramatyczne stosunki rodzinne i nieudane związki z mężczyznami.W końcu pewnego dnia pojawia się Martin...
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Kiedy tata Andzi umarł, cały jej świat całkowicie się zmienił. Mama też nie jest taka jak dawniej. Tata zabrał ze sobą dużo ważnych rzeczy: długie rozmowy, śmiech, smak sernika i wspólne spacery po parku. Czy coś lub ktoś może wypełnić tę pustkę? Prosta i piękna opowieść z punktu widzenia dziecka, odkrywająca sens bolesnych doświadczeń.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Bel i Jade, dwie jedenastolatki, skazano za zabicie małej dziewczynki. Osadzone w dwóch różnych zakładach poprawczych, zostały na zawsze napiętnowane. To my! To my zabiłyśmy Chloe! Jesteśmy złem wcielonym! Obie żałują, że kiedykolwiek się spotkały.
Po dwudziestu pięciu latach dziennikarka Kirsty Lindsay podczas zbierania materiałów do artykułów o serii morderstw w podupadającym nadmorskim kurorcie spotyka sprzątaczkę Amber Gordon. Po raz pierwszy od dnia, który na zawsze odmienił ich życie. Muszą zrobić wszystko, by nie odkryto ich dawnej tożsamości i nie zrujnowano tego, co każda z nich z takim trudem budowała. na kłamstwie. Ale przeszłość upomni się o swoje, a ich trop zwietrza nie tylko żądne sensacji brukowce, lecz także psychopatyczny zabójca.
UWAGI:
Na książce pseudonim autorki, nazwa: Serena Mackesy. Na okładce: Trzy dziewczynki. Poznały się rano. Wieczorem pozostały tylko dwie. Z rękami splamionymi [>>] krwią. Oznaczenia odpowiedzialności: Alex Marwood ; z angielskiego przełożyła Magdalena Koziej.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Powieść zaczyna się lapidarnym zdaniem: "Zostałam wezwana. Czwartek, punkt dziesiąta". Jest ranek, bohaterka jedzie na przesłuchanie do siedziby służb bezpieczeństwa. "Dziś wolałabym siebie nie spotkać" to wstrząsający zapis lęku w jego najprzeróżniejszych formach, niszczącej zależności między ofiarą a katem, kronika przyjaźni utrzymującej przy życiu, opis miłości w czasach dyktatury. Wielka literatura.Literacka Nagroda Nobla 2009
UWAGI:
Literacka Nagroda Nobla 2009.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Dziuniość to stan umysłu, który może być kłopotliwy. Więc ostrożnie z tą książką. Nie ma twardych dowodów na zaraźliwy charakter dziuniości. Z drugiej strony nie istnieją dowody pozwalające twierdzić, że czytającemu nic nie grozi. Aberracje potrafią się udzielać. Zostałeś ostrzeżony. "Co mnie nie zabiło, to mnie rozśmieszyło" - napisała na ścianie Dziunia miesiąc przed swoją domniemaną śmiercią. Chodzą jednak słuchy, że wciąż żyje pustelniczo na jakimś zadupiu, żeby w dogodnym momencie napisać drugą część tej opowieści. Może zresztą już napisała. Książka, której się właśnie podejrzliwie przyglądasz, zaczyna się zabawnie i niemal niewinnie. Ale z czasem coraz ponursza humorość przyprawia o skurcze przepony. Tak się dzieje, kiedy durny plemnik z głupawym jajeczkiem postanawiają zabawić się w dom. To się ludziom zdarza. Gorzej, jeśli zamiast normalnego dziecka (jak u ludzi), na świat przychodzi Dziunia. Na kogo wypadnie, na tego bęc. O, biedni rodzice, którym los zesłał mutanta. Wierzcie mi, nie ma się z czego śmieć. I nie można przestać. [Anna M. Nowakowska]
Dziuniość to stan umysłu, który może być kłopotliwy. Więc ostrożnie z tą książką. Nie ma twardych dowodów na zaraźliwy charakter dziuniości. Z drugiej strony nie istnieją dowody pozwalające twierdzić, że czytającemu nic nie grozi. Aberracje potrafią się udzielać. Zostałeś ostrzeżony. "Co mnie nie zabiło, to mnie rozśmieszyło" - napisała na ścianie Dziunia miesiąc przed swoją domniemaną śmiercią. Chodzą jednak słuchy, że wciąż żyje pustelniczo na jakimś zadupiu, żeby w dogodnym momencie napisać drugą część tej opowieści. Może zresztą już napisała. Książka, której się właśnie podejrzliwie przyglądasz, zaczyna się zabawnie i niemal niewinnie. Ale z czasem coraz ponursza humorość przyprawia o skurcze przepony. Tak się dzieje, kiedy durny plemnik z głupawym jajeczkiem postanawiają zabawić się w dom. To się ludziom zdarza. Gorzej, jeśli zamiast normalnego dziecka (jak u ludzi), na świat przychodzi Dziunia. Na kogo wypadnie, na tego bęc. O, biedni rodzice, którym los zesłał mutanta. Wierzcie mi, nie ma się z czego śmieć. I nie można przestać. [Anna M. Nowakowska]
Tom 2
Dziunia na uniwersytetach
Jak ma żyć Dziunia, gdy traci jedyne osoby, które ją kochają, a reszta rodziny wiesza na Bogu-ducha-winnej dziewczynie psy? Jej starania o dopasowanie się do pożądanych społecznie ram nadal są nieskuteczne.Nawet u Boga próżno będzie szukać pomocy. Jak Dziunia sprawdzi się w roli narzeczonej, żony, matki, a nawet. żeńskiego członka partii PZPR? Czy jest ona zwykłym pechowcem, czy współczesną wersją Antygony, toczącej nierówną walkę z fatum? Druga część opowieści o perypetiach Dziuni, gdzie sarkazm i ironia maskują życiowe tragedie dorosłej już bohaterki.
Tom 3
Wymarzony dom Dziuni
Dziunia, niepomna przeszłości pełnej licznych dowodów na to, że dziuniowatość nie sprzyja, a wręcz stoi na przeszkodzie urządzeniu się w życiu, wyrusza szukać własnego miejsca na Ziemi aka Wymarzonego Domu do mlekiem i miodem płynącej, zachodniej, nowoczesnej oraz cywilizowanej Wielkiej Brytanii. Jednak wizja, którą roztoczyła przed Dziunią i jej mężem cierpiąca na tyleż intensywne, co krótkotrwałe Ostre Zapalenie Sumienia ciotka Kazia ("mów mi Cassie"), odbiega nieco od rzeczywistości. A właściwie ma się do niej nijak. Dziunia szybko odkryje, że MyPolacy wcale nie różnią się od TychAngoli i na odwrót, a wszędzie jest wery desejm szit. Dziuniowatość zaś zawsze dostaje w dupę. Jednak każda decyzja - głupia czy nie - niesie ze sobą Konsekwencje, od których nie ma ucieczki. I nawet Prezes Wszechwszystkiego nic na to nie poradzi (gdyby w ogóle miał czas i ochotę). Ale co nas nie zabije, to nas rozśmieszy, mawia Dziunia, gotowa po raz kolejny zmierzyć się z losem. Chyba że jednak zabije. Anna Maria Nowakowska tworzy opowieść, w której śmiech przez łzy jest na porządku dziennym i której nie sposób zapomnieć. Pełen sarkazmu, ironii i absurdu, a jednocześnie przejmujący i realistyczny obraz emigracji, ksenofobii i chciwości, która drzemie w każdym z nas.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
