Miejska Biblioteka Publiczna

W Göteborgu policja znajduje ciało mężczyzny. Trup ma plastikową torbę naciągniętą na głowę. Przy zwłokach leży oddarty kawałek kartonu, a na nim namalowana grubym pędzlem litera.
Wkrótce pojawiają się kolejne ofiary. Za każdym razem ciała opatrzone są kawałkiem kartonu z jedną literą. Komisarz Erik Winter usiłuje poskładać elementy układanki, aby odczytać słowo-przesłanie. Nie ustaje też w poszukiwaniu powiązań między zamordowanymi osobami. Czy zdoła dociec prawdy?

Park Marconiego to dwunasty tom bestsellerowego cyklu powieści kryminalnych połączonych postacią komisarza Erika Wintera. To pełne napięcia thrillery o mrocznych zakamarkach ludzkiej duszy. Opowiedziane z ironicznym dystansem, zmuszają do refleksji nad sprawami daleko odbiegającymi od sensacyjnej fabuły.

Pewnej zimowej nocy na moście kolejowym niedaleko Sztokholmu maszynista zauważa przy torach broczącego krwią człowieka. Ranny trafia do szpitala z rzadkim w tych okolicach ciężkim zakażeniem bakteryjnym, tak zwaną chorobą legionistów. Zaskoczenie jest jeszcze większe, kiedy okazuje się, że ten człowiek od siedmiu lat widnieje w rejestrze zmarłych. Wszystko wskazuje na to, że jest jedną z wielu nieodkrytych ofiar seryjnego mordercy Jurka Waltera. Ale jakim cudem odnalazł się po tylu latach, skoro jego niedoszły morderca od dawna odsiaduje wyrok? I kim jest tajemniczy Piaskun, który usypia dzieci i przetrzymuje je w ciemnościach?

Jest początek maja. W czasie spaceru po lesie za Linköpingiem ojciec z dwójką dzieci znajduje brutalnie okaleczone zwłoki kobiety, noszące wyraźne ślady tortur. Inspektor Malin Fors od razu dostrzega podobieństwa ze sprawą Marii Murvall, młodej kobiety, która przebywa w szpitalu psychiatrycznym od czasu, gdy przed kilku laty znaleziono ją zgwałconą i brutalnie pobitą w lesie. W tym samym czasie Malin poznaje lekarkę ze szpitala w Lund, która opowiada jej o podobnym przypadku. Okazuje się, że sprawa Marii to być może tylko element większej układanki. Malin, od dłuższego czasu niemal opętana chęcią rozwiązania sprawy Marii, nie spocznie, dopóki nie dowie się, kim jest zwyrodnialec, który znęca się nad kobietami. Dokąd tym razem doprowadzi ją poszukiwanie prawdy?

Piąta pora roku to piąta część doskonale przyjętej przez krytyków serii o komisarz Malin Fors z policji w Linköpingu.

Urokliwe miejsce na szwedzkiej prowincji nad jeziorem Skiresjon, niedaleko Vimmerby, gdzie urodziła się Astrid Lindgren. Brutalne i perwersyjne morderstwo burzy sielankę i elektryzuje miejscową społeczność. Oprócz policji własne śledztwo prowadzi również jedna z mieszkanek - Zuza Wolny, imigrantka z Polski. Szuka nie tylko mordercy, ale również miłości i nie powstrzymuje jej nawet to, że na jednym zabójstwie się nie kończy. Odkrywa drugą stronę szwedzkiego raju - szokujące namiętności, złe pożądanie, traumy, z którymi dorosłe "dzieci z Bullerbyn" nie potrafią się uporać.

Styczeń, Fjällbacka w okowach mrozu. Z lasu wybiega na drogę półnaga dziewczyna. Nadjeżdżający nagle samochód nie jest w stanie zahamować ani jej wyminąć. Patrik Hedström otrzymuje powiadomienie o wypadku, gdy już wiadomo, że potrącona dziewczyna to Victoria, która cztery miesiące temu zaginęła, wracając do domu ze szkółki jeździeckiej. Okazuje się, że padła ofiarą okrutnych zabiegów, co gorsza, nie tylko ona.

W tym samym czasie Erika Falck bada sprawę sprzed lat, rodzinną tragedię, która skończyła się śmiercią ojca rodziny. Odwiedza w więzieniu jego żonę, skazaną za morderstwo, ale nie może się od niej dowiedzieć, co się wtedy tak naprawdę wydarzyło. Erika czuje, że coś się nie zgadza, że kobieta coś ukrywa. Wydaje się również, że przeszłość kładzie się cieniem na teraźniejszości.

W niewielkiej południowo szwedzkiej miejscowości dochodzi do podwójnego zabójstwa. Ofiarami jest dwoje staruszków, Herman i Signe Jönssonowie, oboje zginęli od strzału w tył głowy. Na żądanie policji do miasteczka przyjeżdża Konrad Jonsson, znany reporter, przybrany syn zamordowanych. Ponieważ Jönssonowie niedługo przed śmiercią wygrali sporo pieniędzy na loterii, podejrzanymi o ich zabójstwo zostają Konrad i Klas, przybrany brat dziennikarza i zarazem biologiczny syn Hermana i Signe. Konrad Jonsson opuścił rodzinne miasteczko przeszło trzydzieści lat wcześniej i od tego czasu nie odwiedzał przybranej rodziny. Jönssonowie przygarnęli Konrada, gdy miał siedem lat, po tym jak jego matka - żyjąca na marginesie społeczeństwa samotna Polka - zaginęła w tajemniczych okolicznościach. Śledztwo w sprawie jej zaginięcia nigdy nie doczekało się rozwiązania. Dotarłszy w rodzinne strony, Konrad zaczyna spotykać dawnych znajomych, rozmyśla nad swoim życiem, w którym mu się nie za bardzo układa i z czasem, po tym jak zaprzyjaźnia się z redaktorem lokalnej gazety, zaczyna zajmować się sprawą zaginięcia matki. W miasteczku dochodzi do drugiej zbrodni. Pewien stary Szwed, znany z faszystowskich poglądów, zabija dwóch młodych albańskich imigrantów, którzy próbowali go napaść w domu. Ponieważ na miejscu zabójstwa Albańczyków znaleziono pistolet, z którego - jak wykazało śledztwo - wcześniej zastrzelono małżeństwo Jönssonów, policja początkowo podejrzewa, że to oni zabili staruszków. Sprawa się komplikuje, gdy wychodzi na jaw, że zabici chłopcy kupili od kogoś broń po pierwszej zbrodni w miasteczku. Podejrzenie znów pada na Konrada i jego przybranego brata. Konrad zaczyna wspominać dzieciństwo, wspominania przeplatają się z aktualnymi wrażeniami z wizyty w rodzinnym miasteczku. Trafia na kolejne elementy układanki, i wreszcie odkrywa straszną prawdę, dowiaduje się, jaki los spotkał jego matkę. Agnieszka Stankiewicz, samotnie wychowująca małego Konrada, zarabiała jako prostytutka. Zwykła regularnie przychodzić do pewnego mężczyzny, innego zatwardziałego faszysty, który nią gardził. Równocześnie mężczyzna ten uczył strzelać trzech nastoletnich chłopców. Pewnego wieczoru chłopcy przyszli do domu mężczyzny w czasie, gdy była u niego Agnieszka Stankiewicz. Postanowił się okrutnie zabawić: kazał chłopcom ją zgwałcić, a potem strzelił jej w kark. Jednym z chłopców, którzy uczestniczyli w tej zbrodni był klas, przybrany rat Konrada. Po wszystkim Klas wyznał winę rodzicom, którzy zdecydowali się przygarnąć siedmioletniego syna zamordowanej.

Pierwsza wojna światowa dobiegła końca. Bracia Lauritzen ponieśli w jej wyniku dotkliwe straty natury zarówno materialnej, jak i osobistej. Minie trochę czasu, zanim życie w Berlinie i Saltsjöbaden powróci do normalności.
Tymczasem nastają szalone lata dwudzieste. Niemcy zdają się leczyć powojenne rany, a Europejczycy nie wyobrażają sobie, że mogliby kiedykolwiek jeszcze brać udział w wojnie. Podobnie jak inni, Lauritzenowie nie dostrzegają jeszcze nadciągającego złowieszczego widma, które wkrótce doprowadzi świat do prawdziwej katastrofy.

Kontynuacja losów bohaterów Braci z Vestland i Dandysa.