O Iwaszkiewiczu napisano mnóstwo. Do tej pory nie powstała jednak większa praca demonstrująca autora Sławy i chwały w jego działalności publicznej, nie tylko jako jednostkę - artystę, lecz także jako kogoś, kto pełni różne społeczne funkcje przedstawicielskie, a jego praca nie ma już wyłącznie indywidualnego rozmiaru artystycznego, ale stanowi część kierowniczą dokonań zespołowych. Na tle rozległych i złożonych uwarunkowań literatury przedstawia się Iwaszkiewicz jako żywy człowiek, uwikłany, jak każdy, w codzienne i dziejowe troski, kłopoty, tragedie, chwile szczęścia, zachwytu, zwątpień i klęsk. Profesor Stępień, skupiając się na innym aspekcie biografii Iwaszkiewicza aniżeli czysto prywatne i indywidualne twórcze życie, demonstruje go w nowej perspektywie poznawczej, kreuje obraz "mniej znany", niejednokrotnie zaskakujący, często fascynujący, a przy tym niepozostawiający czytelnika obojętnym. Taki Iwaszkiewicz zadziwia, intryguje, czasami budzi współczucie, niekiedy może irytację i Schadenfreude, refleksję nad czysto ludzkimi cechami kogoś co najmniej ciekawego, jeśli nie zgoła wybitnego".dr hab. Włodzimierz Próchnicki, prof. Em. UJMarian Stępień - emerytowany profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego, historyk literatury polskiej, krytyk literacki, publicysta, autor dwudziestu dziewięciu książek. Wykładał na uczelniach amerykańskich i w Meksyku. Był stypendystą fundacji Fulbrighta i Kościuszkowskiej oraz redaktorem naukowym "Rocznika Komisji Historycznoliterackiej" PAN, redaktorem naczelnym "Zdania" i współredaktorem "Tekstów". Członek założyciel Stowarzyszenia Twórców i Działaczy Kultury "Kuźnica". Laureat wielu prestiżowych nagród naukowych i społecznych, odznaczony wysokimi orderami państwowymi.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 399-400. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialności: Marian Stępień.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
O Iwaszkiewiczu napisano mnóstwo. Do tej pory nie powstała jednak większa praca demonstrująca autora Sławy i chwały w jego działalności publicznej, nie tylko jako jednostkę - artystę, lecz także jako kogoś, kto pełni różne społeczne funkcje przedstawicielskie, a jego praca nie ma już wyłącznie indywidualnego rozmiaru artystycznego, ale stanowi część kierowniczą dokonań zespołowych. Na tle rozległych i złożonych uwarunkowań literatury przedstawia się Iwaszkiewicz jako żywy człowiek, uwikłany, jak każdy, w codzienne i dziejowe troski, kłopoty, tragedie, chwile szczęścia, zachwytu, zwątpień i klęsk. Profesor Stępień, skupiając się na innym aspekcie biografii Iwaszkiewicza aniżeli czysto prywatne i indywidualne twórcze życie, demonstruje go w nowej perspektywie poznawczej, kreuje obraz "mniej znany", niejednokrotnie zaskakujący, często fascynujący, a przy tym niepozostawiający czytelnika obojętnym. Taki Iwaszkiewicz zadziwia, intryguje, czasami budzi współczucie, niekiedy może irytację i Schadenfreude, refleksję nad czysto ludzkimi cechami kogoś co najmniej ciekawego, jeśli nie zgoła wybitnego".dr hab. Włodzimierz Próchnicki, prof. Em. UJMarian Stępień - emerytowany profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego, historyk literatury polskiej, krytyk literacki, publicysta, autor dwudziestu dziewięciu książek. Wykładał na uczelniach amerykańskich i w Meksyku. Był stypendystą fundacji Fulbrighta i Kościuszkowskiej oraz redaktorem naukowym "Rocznika Komisji Historycznoliterackiej" PAN, redaktorem naczelnym "Zdania" i współredaktorem "Tekstów". Członek założyciel Stowarzyszenia Twórców i Działaczy Kultury "Kuźnica". Laureat wielu prestiżowych nagród naukowych i społecznych, odznaczony wysokimi orderami państwowymi.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 399-400. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialności: Marian Stępień.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
