Miejska Biblioteka Publiczna

Podczas wojny 1920 roku Polacy dwukrotnie mogli zdobyć Moskwę i obalić reżim bolszewików. Musieliby jednak zawrzeć przymierze z białymi rosyjskimi generałami. Najpierw z Antonem Denikinem, potem z Piotrem Wranglem.

Niestety Józef Piłsudski odrzucił tę możliwość i podjął tajne rozmowy z Włodzimierzem Leninem. Uważał bowiem, że Rosja czerwona będzie dla Polski mniej groźna niż biała.

Był to katastrofalny błąd. Polacy nie tylko ocalili bolszewizm, ale i zaprzepaścili szansę na odbudowę potężnej Rzeczypospolitej w przedrozbiorowych granicach.

Choć wygraliśmy bitwę warszawską, cała wojna z bolszewikami skończyła się dla nas klęską. Podpisując w 1921 roku fatalny traktat ryski, rzuciliśmy na pastwę Sowietów połowę terytorium Rzeczypospolitej i półtora miliona Polaków. Ludzie ci padli ofiarą czerwonego holokaustu.

Polska zapłaciła za to gorzką cenę 17 września 1939 roku.

W dziejach narodów są chwile, gdy trzeba zacisnąć zęby i iść na bolesne koncesje. Ustąpić, aby ratować państwo przed zniszczeniem, a obywateli przed zagładą. W takiej sytuacji znalazła się Polska w 1939 roku.

Piotr Zychowicz konsekwentnie dowodzi w tej książce, że decyzja o przystąpieniu do wojny z Niemcami w iluzorycznym sojuszu z Wielką Brytanią i Francją była fatalnym błędem, za który zapłaciliśmy straszliwą cenę. Historia mogła się jednak potoczyć inaczej.

Zamiast porywać się z motyką na słońce, twierdzi autor, powinniśmy byli prowadzić Realpolitik. Ustąpić Hitlerowi i zgodzić się na włączenie Gdańska do Rzeszy oraz wytyczenie eksterytorialnej autostrady przez Pomorze. A następnie razem z Niemcami wziąć udział w ataku na Związek Sowiecki. 40 bitnych polskich dywizji na froncie wschodnim przypieczętowałoby los imperium Stalina.

Czy w 1939 roku na Zamku Królewskim w Warszawie należało podpisać pakt Ribbentrop-Beck?

Po `89 r. zmieniło się wszystko: styl życia, odbiór kultury, rola Kościoła, nawet nazwy ulic. Tomasz Sekielski i Andrzej Morozowski przeprowadzili dwanaście rozmów o minionym dwudziestoleciu. Zapytali swoich rozmówców o rzeczy ważne dla naszego kraju, i dla nas. Znakomity dowcip, cięte riposty, szczere i czasami ostre uwagi na temat polskiej rzeczywistości. Tylko z tej książki dowiesz się: jaki pomysł na reformę TVP ma Olga Lipińska; o czym Manuela Gretkowska rozmawia z księdzem; czego Andrzej Mleczko życzył Andrzejowi Lepperowi; jaki sen miał Muniek Staszczyk podczas kampanii wyborczej; dlaczego Jerzy Owsiak nie będzie politykiem.Rozmówcy: Manuela Gretkowska, Joanna Kos-Krauze i Krzysztof Krauze, Jarosław Kurski, Olga Lipińska, Marcin Meller, Andrzej Mleczko, Jan Nowicki, Jerzy Owsiak, ks. Kazimierz Sowa, Muniek Staszczyk, Wiesław Walendziak, Marcin WolskiAndrzej Morozowski i Tomasz Sekielski prowadzili razem Kuluary i Prześwietlenie, a od 4 lat na antenie TVN autorski program Teraz my!, który zdobył prestiżową Nagrodę Mediów Niptel 2006. Otrzymali Wiktora 2005 i 2006 w kategorii "Najbardziej ceniony dziennikarz", nagrodę im. Andrzeja Woyciechowskiego, tytuł dziennikarza roku 2006 przyznawany przez środowisko dziennikarskie i nagrodę Telekamery (2007 i 2008). W 2007 r. zostali laureatami Studenckich Nagród Dziennikarskich MediaTory (kategorii NawigaTor). Andrzej Morozowski jest absolwentem Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej PWST (obecnie Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza). Pracował w Radiu Zet i TVP, gdzie był sprawozdawcą sejmowym Teleexpressu. Od wielu lat związany z TVN. Na antenie TVN24 prowadził takie programy jak: Skaner polityczny, Bohater tygodnia, Studio 24. Znany z ciętego poczucia humoru i charakterystycznego śmiechu. Gentelman w każdym calu.Tomasz Sekielski pochodzi z Bydgoszczy, gdzie rozpoczynał karierę w Radiu Vox. Następnie pracował w Radiu Wawa i Radiu dla Ciebie, Popularność zdobył, pracując w Faktach TVN od czasu ich powstania w roku 1997 do 2006 r. Prowadził piątkowe wydania Kropki na i, był również gospodarzem i autorem weekendowych wydań Magazynu 24. Posiadacz zniewalających oczu.Ci, którzy niewiele robili w opozycji, najgłośniej domagają się rozliczeń, a ci którzy naprawdę walczyli są przeważnie temu przeciwni. Michnik czy Kuroń potrafili wybaczyć. Michnik broni Jaruzelskiego, a trzeci szereg pała żądzą zemsty i goni go do więzienia. Andrzej Mleczko

Monografia ta modyfikuje tezy zawarte w najnowszej pracy Jana T. Grossa pt. "Strach", z niektórymi wręcz podejmuje polemikę. Chodakiewicz nie odrzuca twierdzenia, że Żydzi ginęli - w tym z rąk patriotów polskich - podkreśla jednak, że nie działo się tak z powodu ich etnicznego czy religijnego pochodzenia, lecz dlatego, że stali się oni aktywnymi poplecznikami czy agentami reżimu i jego sowieckich mocodawców.