Niezwykła biografia "największej pomijanej milczeniem bohaterki" w dziejach II wojny światowej. Opowieść o pasji, która kierowała burzliwym życiem Betty Pack, pełnym niebezpiecznych związków i karkołomnych misji o fundamentalnym znaczeniu dla zwycięstw aliantów.
Betty Pack, nazwana potem przez tygodnik "Time" "Matą Hari z Minnesoty", była olśniewającą urodą i inteligencją Amerykanką z wyższych sfer. To przyczyniło się do jej osiągnięć w tajnej służbie. Szpiegiem została właściwie przez przypadek, ale okazało się, że jest w tej dziedzinie prawdziwą profesjonalistką. Posługując się pseudonimem Cynthia, uwodziła dyplomatów i attaché wojskowych na całym świecie, żeby zdobyć szyfry i poznać najpilniej strzeżone tajemnice. Teren jej misji nie ograniczał się jednak tylko do sypialni. Wiele razy ryzykowała życie, by przejąć ważne dokumenty. To właśnie dzięki niej zdobyto polskie książki kodowe, niezbędne do sukcesu operacji ULTRA - złamania szyfru Enigmy przez zespół Alana Turinga.
UWAGI:
Na okładce podtytuł: historia wojennej bohaterki, która uwodząc wojskowych poznawała tajemnice wroga. Bibliografia na stronach 513-519. Indeks. Oznaczenia [>>] odpowiedzialności: Howard Blum ; z języka angielskiego przełożył Maciej Potulny.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Dom Gucci : potęga mody, szaleństwo pieniędzy, gorycz upadku "Potęga mody, szaleństwo pieniędzy, gorycz upadku " Tytuł oryginału: "The house of Gucci : a sensational story of murder, madness, glamour, and greed,".
Kronika niezwykłej potęgi dynastii Guccich i jej równie niezwykłego upadku.
W 1993 roku ta luksusowa marka znalazła się na skraju bankructwa, do czego przyczyniły się złe decyzje Maurizia Gucciego i jego zamiłowanie do ekstrawagancji. Dwa lata później Maurizio został zastrzelony w drodze do biura. Za zorganizowanie morderstwa skazano jego byłą żonę Patrizię Reggiani Martinelli. Dostała 29 lat więzienia.
Czy Patrizia zleciła zabójstwo, ponieważ wydatki Maurizia wymknęły się spod kontroli? Czy zrobiła to, ponieważ czarujący eks zamierzał poślubić swoją kochankę Paolę Franchi? A może w ogóle tego nie zrobiła?
Historia Guccich to historia blichtru, przepychu i intryg, historia powstania, bliskiego upadku i późniejszego odrodzenia się modowej dynastii. To wielkie nazwiska: Tom Ford, Sophia Loren, Jackie Kennedy Onassis, Domenico De Sole, Pierre Cardin, Chiara Mastroianni, Yves Saint Laurent. To także stolice świata mody: Mediolan, Florencja, Nowy Jork i Paryż. Sara Gay Forden pozwala zajrzeć za kulisy najsłynniejszego domu mody, pokazuje ukryte namiętności, potęgę oraz słabe punkty rodu Guccich. To wartka opowieść o modzie, wielkich pieniądzach i rozdzierającej serce tragedii.
Uznana przez "The Economist" za jedną z najlepszych książek roku.
UWAGI:
Bibliografia, filmografia na stronach 458-461. Oznaczenia odpowiedzialności: Sara Gay Forden ; przełożyła Anna Błasiak.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Znany polski poeta i prozaik poprzez wspomnienia o dawnym domu snuje opowieść nie tylko osobistą, ale też literacką i historyczną. Dom przy ulicy Iwickiej, w którym autor jako dziecko mieszkał po wojnie z rodzicami, a który zamieszkiwali lub odwiedzali też liczni pisarze, był świadkiem prywatnego życia, ale też przemian epoki stalinizmu. To także pretekst do opowiedzenia, jakie system wpłynął na działanie i decyzje znanych literatów. Książkę uzupełniają przeprowadzone przez laty przez Tomasza Jastruna wywiady z twórcami takimi jak Juliusz Żuławski, Ryszard Matuszewski, Jan Kott, Seweryn Pollak, Irena Szymańska czy Bronisława Przybosiowa.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 442-443. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialności: Tomasz Jastrun.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Nie jest to wywiad-rzeka, ani biografia osoby publicznej, której ogromna popularność i sympatię przyniósł serial "Na dobre i na złe". Nie jest to tym bardziej historia heroicznej walki o życie, zwłaszcza, że autorka przystąpiła do pracy nad swoją książką, gdy nic jeszcze nie zapowiadało choroby, która zabrała Duśkę. O motywach napisania o Darii Hanna Karolak pisze w ostatnim rozdziale książki "Dlaczego Duśka?" stanowiącym rodzaj posłowia; "Mówiąc o Duśce, to mówić przede wszystkim o człowieku" - powiedziała autorce Krystyna Janda, gdy rodziła się opowieść o Darii Trafankowskiej.
Książka Hanny Karolak jest próbą pokazania osoby niezwykłej, próba dotarcia do istoty zjawiska, jakim była Duśka, z jej dobrocią, czułością dla świata i ludzi. Autorka miała świadomość, że pisanie o kimś po prostu dobrym, przyjaznym, pełnym wewnętrznego światła jest zadaniem trudnym, grozi bowiem nadmierna afektacją lub tworzeniem banalnej laurki. Ale książkę o Darii czyta się z zapartym tchem. Barwny, pełen anegdot sposóbopowiadania Duśki o sobie, jej poczucie humoru i otwartość, wszystko to przetworzone piórem autorki czyni książę o Duśce pasjonującą zarówno dla tych, którzy ja znali, jak i tych, którzy dzięki tej opowieści obejrzał "portret zwielokrotniony" znanej im jedynie z ekranu Siostry Danuty z serialu "Na dobre I na złe".
"Duśka" to rodzaj powieści, której bohaterkę spotykamy na różnych etapach życia. Poznajemy małą dziewczynkę, w której mama ulokowała wszystkie swoje niespełnione marzenia, uczennicę pełna kompleksów wobec utalentowanych kolegów w elitarnej szkole, studentkę szkoły filmowej, odnoszącą już wtedy znaczące sukcesy. Poznajemy młodą matkę, która mozolnie buduje szczęście w swoim związku, rozkochana w synu mam´. Poznajemy jej dom, który był przytuliskiem dla wszystkich potrzebujących, połamanych, zawiedzionych, dom tętniący życzliwością. Poznajemy wreszcie aktorkę, o której talencie i wrażliwości mówili z uznaniem reżyserzy, koledzy, publiczność, a która nie zagrała zbyt wielu ról na swoją miarą. "Ale czy każdy musi być gwiazdą" - powtarzała Daria z właściwą sobie pogoda ducha. Poznajemy też Duśki przyjaciół, którzy z humorem lub nostalgią wspominają epizody ze wspólnego życia.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Hanna Karolak.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Ewa Zawistowska, wnuczka Władysława Broniewskiego, przez lata rozdzielała jego postać na "prywatnego" dziadka Władka i "oficjalnego" poetę ze szkolnych podręczników. Swojej matki Anki, młodo zmarłej ukochanej córki Broniewskiego, nie pamiętała zupełnie. Po pamięć i wiedzę o nich wyruszyła w literacką podróż w głąb zatrzaśniętego w skrzyni archiwum rodzinnego.
Z nieznanych dotąd listów, zdjęć i dokumentów autorka układa historię swojej niezwykłej rodziny. W jej barwnej opowieści powraca powojenny świat literacki i filmowy oraz skomplikowana rzeczywistość lat pięćdziesiątych.
Wnuczka Broniewskiego nie unika trudnych tematów - takich jak alkoholizm dziadka, jego poemat o Stalinie, choroba matki i okoliczności jej śmierci czy komunizm babki.
Listy pokazują ogromną miłość Broniewskiego do Anki i niebanalną więź, jaka ich łączyła. Dokumenty ujawniają ciekawe, czasem burzliwe kulisy wspólnej pracy ojca i córki nad filmem "Wisła", którego realizację przerwała śmierć 24-letniej reżyserki.
W tle widać - zatrzymaną w odległych czasach stalinowskich - całą rodzinę. Tacy, jacy byli na co dzień. W rolach ojców, córek, matek i dziadków. Jak mieszkali, pracowali, spędzali wakacje. O czym myśleli, w co wierzyli.
Unikatowe materiały z rodzinnego archiwum i barwna opowieść o niedającym się zaszufladkować poecie z krwi i kości.
UWAGI:
Na stronie tytułowej i okładce: Prószyński i S-ka. Oznaczenia odpowiedzialności: Ewa Zawistowska.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Przyszli po nich nad ranem, pewnego sierpniowego dnia 1937 roku. Skończyło się oczekiwanie w niepewności. W ciągu kilku miesięcy los moich rodziców zostanie przypieczętowany. Odpowiedź na pytanie: jak do tego doszło? - będzie jednym z wątków moich wspomnień. Dlaczego moja matka i ojciec związali się z ruchem, który jego zaprowadził 19 grudnia 1937 roku nad rów straceń w Butowie pod Moskwą, a ją wysłał na osiem lat do łagrów na północy Rosji? Moje wspomnienia dotyczą w większości nieznanego lub raczej zapomnianego Gułagu - Gułagu dzieci. A taki istniał i w nim to właśnie spędziłem pierwsze siedem lat życia. Czas oddać głos tym najmłodszym, anonimowym ofiarom stalinowskiego terroru.
Z wiekiem jestem ostrożniejszy w rekomendowaniu dobrej literatury. Znam wiele książek, w których opisano losy więźniów Gułagu, ale żadna nie wywarła na mnie takiego wrażenia, jak wspomnienia Juliana Bettera ukazujące dramat najmłodszych więźniów Stalina. Chłodny, niemal matematyczny opis dzieciństwa, które ukradli mu bolszewicy, jest tak wstrząsający, że nawet kamienie powinny uronić łzy. [Kjell Albin Abrahamsson wieloletni korespondent szwedzkiego radia i telewizji w Polsce i w Związku Radzieckim]
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Julian Better.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
