"Co chwila coś zgrzyta między mną, a tą, co jedzie do RPA. Non stop się mądrzy, a jużnajwięcej wie w temacie malarii. Mówi, że łyka tetracyklinę. Od roku! Nieeee? Niemożliwe! Tetracyklina to antybiotyk i panna łyka go od roku. Codziennie. To już chyba kostka Rubika ma bogatszą florę bakteryjną niż koleżanka. Wciągam ją na listę największych debili, jakich spotkałem, podróżując. Na wysoką pozycję. Ja łykam skromniej. Vaughan ostrzegał, że w Mozambiku malaria hula aż miło, więc profilaktycznie przerzucam się na gin z tonikiem. Tonik zawiera chininę. Skoro chinina pomogła Nel w pustyni, a nawet w puszczy, to i mnie nie powinna zaszkodzić." Piotr Kossowski.
UWAGI:
Na s. tyt. i okł.: Pascal Travel Club.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Niezwykły zapis podróży na Wschód - podróży we wspomnienia, do obrazów z dzieciństwa spędzonego u dziadków na Podlasiu, i podróży tam, skąd wyszły oddziały Czyngis-chana, tam, gdzie historia jest jak geologia i tektonika: nieunikniona, nieprzewidywalna, miażdżąca, tam, gdzie lucyferycznym blaskiem świeci nowa potęga - do Rosji, Chin i Mongolii. To próba uchwycenia cienia Wschodu, który na nas pada. Opowieść o tęsknocie, pragnieniu i strachu. I o tym, jak umyka przestrzeń, a powraca pamięć.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Moja włóczęga po Indiach to wielka lekcja nauki i podróżowania. Jeśli dobrze ją odrobisz, to podróże choćby w najdziwniejsze zakątki naszego globu będą przynosiły tylko pozytywne emocje, bez niepotrzebnych lęków i stresów. Im dalej od centrum i utartych szlaków, tym ciekawszy świat otwierał się przede mną. Taki świat znalazłem na wyspach rozrzuconych na Oceanie Indyjskim, na pograniczu z Pakistanem, w rejonie Orisy na wschodnim wybrzeżu czy w górzystych rejonach Indii Wschodnich. Jeszcze barwniejsze klimaty odkryłem w rzadko odwiedzanych przez turystów sąsiednich krajach, takich jak Bhutan, Bangladesz czy Sri Lanka. Tam życie zatrzymało się tysiąc lat temu, na polach wciąż króluje radło, a mnisi w klasztorach używają tych samych symboli i młynków modlitewnych, jakich używali ich poprzednicy. [Mieczysław Bieniek]
Od dziecka wiedziałam, że kiedyś pojadę na Syberię. Nie musiałam planować tej wyprawy, nie uczyłam się języka, nie kupowałam map. Wszystkie miejsca, które chciałam odwiedzić, znałam z rodzinnych opowieści, widziałam je oczami wyobraźni. Trasę podróży zaplanował dla mnie Stalin, w 1951 roku. Wtedy właśnie mój dziadek, Staszek, został zesłany do gułagu w Kazachstanie, a babcię Jankę przesiedlono z rodziną w głąb Syberii. Byli krótko po ślubie, mieli maleńkiego synka. Ich miłość została wystawiona na najtrudniejszą próbę.
Zielona sukienka to opowieść o miłości i pamięci oraz o współczesnej wyprawie w głąb Rosji śladami rodzinnej historii. Przeszłość miesza się tu z teraźniejszością, a dzisiejsza Rosja przegląda się w złowrogim obliczu ZSRR. Jest w tej opowieści i kolej transsyberyjska i buriacki szaman i morze samogonu, a także młodzi Rosjanie nieznający historii i kazachska bohema, której marzy się Zachód.
UWAGI:
Na okł. podtyt.: przez Rosję i Kazachstan śladami rodzinnej historii. Na s. tyt. marka wydawnicza: Znak Litera nova.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni