Janusz L. Wiśniewski opowiada niezwykle poruszające historie. Ich bohaterowie są zwyczajni i zarazem wyjątkowi. Żyją w różnych zakątkach świata, mają różne zawody, są w różnym wieku. Łączy ich jednak bardzo wiele: wszyscy pragną kochać i być kochani, tęsknią za bliskością i mimo bolesnych doświadczeń nie stracili nadziei na szczęśliwe życie.
Ślady to pełne emocji opowieści o sprawach najważniejszych: miłości, tęsknocie, marzeniach.
Udręka braku pożądania to świadectwo tego, jak Janusza L. Wiśniewskiego nie przestają fascynować ludzie - ich emocje, historie, ich ukryta strona.
Czy znając chemiczne wzory pożądania i wyniki socjologicznych badań, wie, za czym tęsknimy? Współczesne kobiety tęsknią za bezpieczeństwem w związku. Mężczyźni - za relacją opartą na wolności i samorealizacji. Ale i tak to właśnie intymny związek wyznacza według wszelkich ankiet poziom szczęścia ludzkiego. [Janusz L. Wiśniewski]
Anna kocha męża, ale czułość otrzymuje od Andrzeja. Konstanty, Julia i Sarah nie mogą bez siebie żyć. Chociaż żyją w trójkącie - nie czują zazdrości...
Nie trzeba wymyślać skomplikowanych fabuł - wystarczy słuchać, zachwycać się i wzruszać. Janusz Wiśniewski raz jeszcze przybliża nam prawdziwe historie przypadkowo napotkanych, zwykłych-niezwykłych ludzi. Ludzi, których zawsze łączy pragnienie miłości i bliskości innych. To każdy z nas - chociaż oddzielają nas mury niezrozumienia i niewiedzy - każdy nosi w sobie historię skrywającą głęboką prawdę o człowieku.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Marcelinka wyrusza w pasjonującą podróż po Wszechświecie, aby odnaleźć to, co Najważniejsze. Jej przewodnikiem jest tajemniczy Duszek. To dzięki niemu dziewczynka dowie się między innymi: dlaczego gwiazdy umierają, co wspólnego mają ze sobą wieczność i ziarenka piasku, czy Wszechświat miał gorączkę, a także czy światło jest rzeczywiście powolne jak ślimak i co by się stało, gdyby choć trochę przyspieszyło. Czy jednak trzeba przemierzyć cały Wszechświat, a nawet dotrzeć do jego końca, aby dowiedzieć się, co jest Najważniejsze?
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Na kartę 061683 od dnia 2024-05-06 Wypożyczona, do dnia 2024-07-05
Wszystko da się wyjaśnić. Zapisać w liczbach i równaniach. Życiem rządzą prawdopodobieństwo, logika i udowadnialne twierdzenia.
Przynajmniej jemu, naukowcowi, tak się wydawało, dopóki nie spędził wielu miesięcy w klinice w Amsterdamie i nie otarł się o śmierć, co całkowicie zburzyło konstrukcję jego świata.
Były przy nim w chwili największej tragedii, mimo że je zawiódł, skrzywdził, zdradzał, upokorzył. Dlaczego?
Wszystkie jego kobiety.
Milena, niesforna, uderzająco piękna i wyuzdana femme fatale. Daria, jego była studentka, "kruche, naiwne dziewczę w wieku jego córki", o oczach jak niezapominajki. Tajemnicza Ludmiła, z którą rzekomo łączył go tylko seks. Natalia, fascynująca, bezpruderyjna artystka, niezastąpiona partnerka do filozoficznych dysput. Justyna - miała być jedynie lekiem na jego depresję po rozstaniu z żoną. Ewa, tak samo charyzmatyczna, jak eteryczna, zachwycająco mądra nauczycielka, która na nowo buduje jego świat...
Kim był dla nich? Kim one były dla niego? Której był coś winien, której kiedyś podarował za mało, a która była mu wdzięczna?
"Wszystkie moje kobiety. Przebudzenie" to najbardziej przejmująca i osobista powieść Janusza Leona Wiśniewskiego. Hołd złożony kobiecości i hymn pochwalny ku czci miłości, która bywa potężna jak śmierć. Dlatego warto dla niej żyć.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Janusz Leon Wiśniewski.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Prawdziwe historie ludzi, którzy - gdziekolwiek żyją, w Moskwie, na Bora-Bora czy rosyjskiej prowincji - jednakowo tęsknią za bliskością i marzą o miłości. Opowieści ukazujące wielką prawdę, że szczęście i tęsknota mają zawsze podobne oblicza - niezależnie od szerokości geograficznej, wieku, koloru skóry. Janusz Wiśniewski z wrażliwością kreśli portrety ludzi, których spotkał, z którymi rozmawiał i których - nawet jeśli spotkanie było najbardziej ulotne - nie potrafi zapomnieć.
