Na książkę składają się listy, zapiski intymne, szkice i wypowiedzi Czesława Miłosza i Jarosława Iwaszkiewicza. Szczególne miejsce zajmują w niej przedwojenne listy Miłosza, do tej pory zastrzeżone, pełne młodzieńczej namiętności. Książka przedstawia historię burzliwej przyjaźni poetów, obfitującej w chwile uwielbienia, podziwu, ale także pełnej wzajemnych zastrzeżeń, pretensji i urazów. A wszystko to na tle historii Polski widzianej z osobistej perspektywy. To niezwykły, często bardzo trudny dialog ponad żelazną kurtyną. Istotna rozmowa o polskich wyborach, o losie poety, gospodarstwie polskiej literatury na przestrzeni pięćdziesięciu lat.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Pisał mi Jurek, że wiersz Do prawnuczki taki piękny. Cieszę się. Mam do Ludwiki wielką słabość, tak jak gdyby była moją córką. I ona też zdaje się mnie lubi. Chyba to dobrze, e będzie miała taką pamiątkę po mnie jak ten wiersz. Czy doceni? (Jarosław Iwaszkiewicz Dzienniki, 4 lipca 1979 roku)
I cóż robi Ludwika po trzydziestu przeszło latach od powstania tej notatki? Pisze własną historię rodziny Iwaszkiewiczów! Ta praca staje się jej osobistą pasjonująca przygodą...
UWAGI:
Na okł. podtyt.: opowieść prawnuczki Jarosława. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Książka zapowiada i komentuje wydarzenia festiwalowe poświęcone pisarzowi.O stosunku do biografii "wielkiego Iwaszkiewicza" piszą m.in. biograf autora Radosław Romaniuk oraz jego prawnuczka Ludwika Włodek.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Na kartę 068156 od dnia 2024-06-10 Wypożyczona, do dnia 2024-07-10
Wiesław Kępiński został osierocony jako 11-latek podczas Powstania Warszawskiego. W trakcie rzezi Woli 5 sierpnia 1944 roku zginęli jego rodzice i dwóch braci. Sam cudem ocalał. Tułał się dwa lata po Polsce, ale nikt nie miał warunków, żeby go przygarnąć. Po wojnie na apel redaktor Karoliny Beylin w "Expressie Wieczornym" reagują Anna i Jarosław Iwaszkiewiczowie, którzy w połowie lat 30. stracili nienarodzone dziecko. Iwaszkiewicz, odsunięty od wychowywania córek, bardzo chciał się spełnić w roli ojca, mając poczucie, że stracił syna. I tak 23 lutego 1947 roku biedny chłopak z robotniczej Woli staje się wychowankiem domu na Stawisku i wchodzi w centrum życia kulturalnego i intelektualnego ówczesnej Polski. W ten sposób dostaje drugie życie, co staje się wielkim szczęściem, ale i wielkim wyzwaniem.
Bo czy mógł przypuszczać, że danemu mu będzie siadać do stołu z Julianem Tuwimem, przyjmować wraz z gospodarzami królową belgijską Elżbietę i odbywać długie podróże z Jarosławem Iwaszkiewiczem po Polsce.
Jarosław Iwaszkiewicz pisał do niego, że "kiedyś napiszesz pamiętnik o Stawisku, który będzie materiałem do mojej biografii!! I to pierwszorzędnym". Tak powstały te wspomnienia.
UWAGI:
Podstawą niniejszego wydania jest książka Wiesława Kępińskiego "Sześćdziesiaty pierwszy" (Warszawa 2006) poszerzona i wzbogacona o niepublikowane [>>] zapiski. Na stronie tytułowej i okładce: Prószyński i S-ka. Oznaczenia odpowiedzialności: Wiesław Kępiński.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Na kartę 066611 od dnia 2024-05-17 Wypożyczona, do dnia 2024-07-02
