Miejska Biblioteka Publiczna

Kiedy Nika miała trzynaście lat, jej starsza siostra, Żenia, zaginęła bez wieści. Po raz ostatni widziano ją na festiwalu w Glastonbury w 2007 roku. Po latach Nika publikuje na Facebooku filmik z koncertu, licząc, że ktoś rozpozna jej siostrę i pomoże jej odkryć, co naprawdę stało się tamtego lata. Wiadomość od kobiety, która twierdzi, że była najlepszą przyjaciółką Jen, zwabia Nikę do Notown, sennego robotniczego miasteczka na przedmieściach Londynu. Historie dawnych znajomych Jen, w tym byłego frontmana lokalnego zespołu rockowego, The Red Room, odsłaniają przed Niką zupełnie nowy obraz jej ukochanej siostry. Amatorskie śledztwo prowadzi bohaterkę na kolejną edycję słynnego festiwalu. Triumfy święci tam The Red Room pod wodzą nowego lidera i dawnego przyjaciela Jen. Nika udaje się w podróż z rockowymi rytmami płynącymi ze znalezionego w rzeczach siostry iPoda w tle.

Długo wyczekiwana autobiografia lidera grupy Pod Budą. Nie spodziewajcie się fabularnej konsekwencji ani dyscypliny opowiadania.Wraz ze znanym autorem tekstów, kompozytorem i gitarzystą Andrzejem Sikorowskim udajemy się w podróż po jego życiu i twórczości, a wstępem lub puentą każdej opowieści jest tekst piosenki.Lider grupy Pod Budą, autor słynnych przebojów takich jak Bardzo smutna piosenka retro, "Ballada o ciotce Matyldzie" czy "Nie przenoście nam stolicy do Krakowa" opowiada o swoim dzieciństwie i fascynacji sportem, o studiach i początkach muzykowania, o rodzinie, karierze, podróżach z gitarą i bez niej, ulubionych miejscach - Krakowie, Zakopanem, Grecji, wreszcie o ukochanych zwierzakach i instrumentach.Mam słabość do ludzi bez względu na ich poglądy i przekonania.Na kartach książki odnajdziemy portrety wielu znakomitych postaci, które artysta spotkał na swojej drodze, między innymi artystów: Anny Szałapak, Zbigniewa Wodeckiego, Marka Grechuty, Piotra Skrzyneckiego, Grzegorza Turnaua czy Andrzeja Zauchy. Nie zabraknie również związanych z nimi anegdot.Zawsze starałem się pisać z morałem, przesłaniem, wnioskiem.Twórczość muzyczna od samego początku jest dla Andrzeja Sikorowskiego sposobem, w jaki artysta dzieli się z odbiorcą swoimi przemyśleniami; podobnie jest i tutaj: opowieści, anegdoty i wspomnienia są tu często punktem wyjścia do mądrej refleksji na temat minionego i współczesnego świata.