Wiktor Ostrowski urodził się w 1895 r. w Warszawie. W 1917 r. wyjechał do Moskwy, gdzie podjął naukę w technikum elektrycznym. Po powrocie do kraju ukończył Warszawską Szkołę Podchorążych Piechoty, uzyskując stopień podporucznika. W czasie II wojny światowej prowadził Konspiracyjną Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty AK.22 marca 1944 r. pod zarzutem organizacji ruchu oporu, Ostrowski został aresztowany i osadzony w więzieniu Pawiak. Pod koniec maja tego samego roku, przewieziono go w grupie 859 więźniów do obozu koncentracyjnego Stutthof, gdzie otrzymał numer 35 853. Został przydzielony do pracy w Niemieckich Zakładach Zbrojeniowych. Jako fachowiec-elektryk nadzorował montaż części do samolotu myśliwskiego Ta-152. Ponadto Ostrowski uczestniczył w organizacji nielegalnej twórczości artystycznej. Partycypował w występach więźniarskiego teatrzyku, pisał wiersze i piosenki, które stawały się pamfletem obozowej rzeczywistości. Został ewakuowany ze Stutthofu w "Marszu Śmierci". Doczekał wyzwolenia przez Armię Radziecką w tymczasowym obozie ewakuacyjnym w Gęsi w marcu 1945 r. Po wojnie Wiktor Ostrowski wrócił do Warszawy. Początkowo był kierownikiem kin Atlantic i Polonia. W 1948 r. założył czasopismo "Kinotechnik", skierowane do technicznych pracowników kin. Równolegle ze stanowiskiem redaktora naczelnego w owym czasopiśmie rozpoczął działalność na rzecz Amatorskiego Ruchu Filmowego. Szkolił młodych filmowców oraz organizował kluby filmowe na terenie całej Polski. Wydał serię książek o tematyce kinotechnicznej. Zmarł 13 października 1977 r.
