Miejska Biblioteka Publiczna

Zachwycająca wiedza, sięgająca starożytności, doświadczenia wielu pokoleń, obserwacje sposobu życia rozmaitych społeczeństw na kuli ziemskiej doprowadziły do tego, że pięć tomów tej książki wykupiło ponad pięć milionów czytelników w Rosji. Również wielką popularność zyskała książka w dziesięciu państwach na obu półkulach, między innymi w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Francji, Izraelu... "Zapewniam Was, drodzy czytelnicy, że opisując niewiarygodne zdarzenia, sam przy tym jestem zwykłym człowiekiem i tak samo jak wy staram się uświadomić je sobie. Dzisiaj stało mi się bliskie i zrozumiałe stwierdzenie Anastazji, iż do prawdy nie uda nam sie dotrzeć, pełznąc..." (fragment)

Polski intelektualista, po trzydziestu sześciu latach pobytu w Kopenhadze, pisze krytyczny artykuł o Sorenie Kierkegaardzie i traci posadę w duńskim instytucie naukowym. Jedynym zajęciem, jakie ma mu do zaproponowania urząd pracy, jest stanowisko asystenta śmierci - opiekuna umierającego starca o niejasnej tożsamości, prawdopodobnie Polaka. Niechaj idzie swój do swego, decyduje kierowniczka hospicjum.W miejscu nowej pracy bohater spotyka milczącego Araba i jest świadkiem reakcji Duńczyków na słynne karykatury Mahometa, opublikowane przez dziennik Jyllands - Posten. Podczas kolejnych nocy asystent śmierci mówi do umierającego, próbuje wczuć się jego myśli i uczucia, a nawet wypowiada się w jego imieniu. Ten dramatyczny monolog-dialog, składający się z historii rodzinnych, wspomnień z młodości spędzonej w Polsce, a także filozoficznych rozważań o tożsamości człowieka i jego miejscu w historii, staje się wielkim oskarżeniem europejskiej demokracji, traktatem o jej śmierci.Pod względem formy Asystent śmierci jest dziełem nowatorskim. Oscylowanie między autobiografią i fikcją literacką, dosłownością i parabolą, prozą, wierszem i dramatem sprawia, że niczego w tej książce nie musimy przyjmować na wiarę. Wszystko jest tu poświadczone biografią bohatera i narratora, odkrywaną z przejmującą bezwzględnością, wszystko poparte erudycją i siłą wyobrażni pisarza.Bronisław Świderski (ur. 1946) studiował na Wydziale Socjologii i Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, skąd został relegowany w marcu 1968 roku. Od 1970 roku mieszka w Danii. Przez lata był pracownikiem naukowym kopenhaskiego Centrum Badawczego Sorena Kierkegaarda. Autor artykułów i książek naukowych w języku angielskim, duńskim, rosyjskim, szwedzkim i polskim. W Polsce współpracuje m.in. z Res Publiką Nową, Plusem Minusem i Przeglądem Politycznym.Tłumacz Powtórzenia. Przedmów Kierkegaarda (W.A.B. 2001). Opublikował powieści Autobiografie (Londyn 1981) i Słowa obcego (1998), książkę nagrodzoną w konkursie Wydawnictwa Znak i nominowaną do Nagrody NIKE `99. W 1996 roku ukazała się jego książka Gdańsk i Ateny, opisująca doświadczenie Solidarności.

Piekło - Ziemia - Niebo
Warszawa - Białystok - Raj
Miasto miast - Góra gór - Dziura dziur

Piekło zlikwidowano, zamknięte Niebo. Bogowie zstępują na Ziemię, do "kraju w promocji" - Polski. Tu spotykają się z ludźmi i razem z nimi wyruszają w poszukiwaniu Piekła i nadziei - utraconego świata, w którym zbrodnia prowadzi do kary, przyczyna łączy się ze skutkiem, życie z celem, a miłość ze strzałą Erosa.

Laureat Paszportu Polityki 2010.

Sprawy na Ziemi nie idą najlepiej. Starych, potężnych bogów wyparli trywialni, ale i bezwzględni bożkowie popkultury. Świat globalnej wioski nie daje poczucia stabilności i bezpieczeństwa. Osamotnieni ludzie już dawno stracili nadzieję na odmianę losu, żyją z dnia na dzień, apatyczni i znudzeni... na domiar złego zaczyna brakować kawy. W niewyjaśnionych okolicznościach znikają też żelazka. Pewnego dnia bogowie postanawiają działać. Dużą grupą zstępują wśród ludzi. Czy Nike, Afrodycie, Jezusowi, Ozyrysowi, Lucyferowi i innym uda się przywrócić właściwe hierarchie? Czy ludzkość jeszcze raz uwierzy? I dlaczego bogowie, mając tak wiele możliwości, na miejsce swego `zniebozstąpienia` wybrali akurat `kraj w promocji`, czyli Polskę? Najnowsza powieść Ignacego Karpowicza, nominowanego do Nagrody Nike za Gesty, to świetnie skonstruowany, ironiczny traktat o współczesności. Zabawny i przerażający zarazem. Prowokacyjny i obrazoburczy. Jednym się spodoba. Drugim nie. I tak ma być.

Laureat Paszportu Polityki 2010.

Sprawy na Ziemi nie idą najlepiej. Starych, potężnych bogów wyparli trywialni, ale i bezwzględni bożkowie popkultury. Świat globalnej wioski nie daje poczucia stabilności i bezpieczeństwa. Osamotnieni ludzie już dawno stracili nadzieję na odmianę losu, żyją z dnia na dzień, apatyczni i znudzeni... na domiar złego zaczyna brakować kawy. W niewyjaśnionych okolicznościach znikają też żelazka. Pewnego dnia bogowie postanawiają działać. Dużą grupą zstępują wśród ludzi. Czy Nike, Afrodycie, Jezusowi, Ozyrysowi, Lucyferowi i innym uda się przywrócić właściwe hierarchie? Czy ludzkość jeszcze raz uwierzy? I dlaczego bogowie, mając tak wiele możliwości, na miejsce swego `zniebozstąpienia` wybrali akurat `kraj w promocji`, czyli Polskę? Najnowsza powieść Ignacego Karpowicza, nominowanego do Nagrody Nike za Gesty, to świetnie skonstruowany, ironiczny traktat o współczesności. Zabawny i przerażający zarazem. Prowokacyjny i obrazoburczy. Jednym się spodoba. Drugim nie. I tak ma być.

Vincent Ettrich, lekkoduch i kobieciarz, ku swemu zdumieniu niespodziewanie wraca po śmierci między żywych. Nękany przez tajemnicze zjawy dowiaduje się, że powrócił do życia za sprawą swojej jedynej miłości Isabelle. Ma ona wkrótce urodzić jego dziecko, które uratuje naruszony porządek świata, pod warunkiem, że ojciec przekaże mu wszystko to, czego nauczył się i co widział po tamtej stronie. Kłopot w tym, że Vincent niczego nie pamięta...