Publiczność filmowa kocha go za role: Lutka Danielaka w Wodzireju, Jana Piszczyka w Obywatelu Piszczyku, Maksa Paradysa w Seksmisji i Szwejka w Opowieści o Józefie Szwejku - publiczność teatralna nie zapomina ról Piotra Wierchowieńskiego w Biesach, Porfirego Pietrowicza w Zbrodni i karze i Horodniczego i Rewizorze . Jednak fenomenem teatralnym i aktorskim jest rola, którą Jerzy Stuhr niezmiennie od trzydziestu lat zachwyca widzów - tytułowy kontrabasista z monodramu Patricka Süskinda. Świat się zmienia, upływ czasu wymusza drobne zmiany w tekście, a publiczność w Polsce i za granicą wciąż oklaskuje Stuhra kontrabasistę.
Ja kontra bas to brawurowa, pełna anegdot i błyskotliwych fragmentów spektaklu opowieść o tym, co rozgrywało się za kulisami i wokół Kontrabasisty, granego na różnych scenach świata. Jerzy Stuhr pisze o swoim specyficznym stosunku do bohatera monodramu, opowiada o publiczności i zmieniającym się odbiorze przedstawienia, o premierach i codzienności, o nagrodach i ciężkiej pracy. Nie pomija najważniejszych spraw współczesnego świata kultury i sztuki. A wszystko z powodu "tego dziwnego instrumentu, z którym przyszło mu współżyć na scenie przez trzydzieści lat".
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Kiedy w 1985 roku Agnieszka Osiecka dowiedziała się, że Adam Michnik, człowiek którego znała i podziwiała, został skazany na trzy lata więzienia, zaczęła prowadzić Dziennik dla Adama. Zapiski obejmujące okres od czerwca do listopada 1985 nie dotarły wtedy do adresata. Powstała z nich teraz jedyna w swoim rodzaju książka będąca zapisem życia autorki i jej środowiska "na wolności" - autoportret poetki na tle PRL: rozterki, nerwy, biesiady, przyjaciele, rodzina, macierzyństwo. Polska.
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Kiedy w 1985 roku Agnieszka Osiecka dowiedziała się, że Adam Michnik, człowiek którego znała i podziwiała, został skazany na trzy lata więzienia, zaczęła prowadzić Dziennik dla Adama. Zapiski obejmujące okres od czerwca do listopada 1985 nie dotarły wtedy do adresata. Powstała z nich teraz jedyna w swoim rodzaju książka będąca zapisem życia autorki i jej środowiska "na wolności" - autoportret poetki na tle PRL: rozterki, nerwy, biesiady, przyjaciele, rodzina, macierzyństwo. Polska.
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Kiedy w 1985 roku Agnieszka Osiecka dowiedziała się, że Adam Michnik, człowiek którego znała i podziwiała, został skazany na trzy lata więzienia, zaczęła prowadzić Dziennik dla Adama. Zapiski obejmujące okres od czerwca do listopada 1985 nie dotarły wtedy do adresata. Powstała z nich teraz jedyna w swoim rodzaju książka będąca zapisem życia autorki i jej środowiska "na wolności" - autoportret poetki na tle PRL: rozterki, nerwy, biesiady, przyjaciele, rodzina, macierzyństwo. Polska.
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
