Na okł. podtyt.: moje życie, moja miłość, moja zdrada. Oznaczenia odpowiedzialności: Marita Lorenz ; współpr. Wilfried Huismann ; z niem. przeł. Barbara Janowska-Michnowska.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Dziewięć esejów, tworzących najnowszą książkę Herty Müller, układa się coś w prywatną i polityczną autobiografię pisarki: dzieciństwo w bandyckiej wsi, matka cierpiąca głód na zesłaniu na Ukrainie, ojciec, który zapija swoją esesmańską przeszłość, samobójstwa przyjaciół i popełnione na nich morderstwa oraz emigracyjne życie autorki w Niemczech. "Król kłania się i zabija" to także refleksja nad istotą języka: żyjąc w państwie dyktatury, Müller doświadczyła języka jako narzędzia represji, ale również jako narzędzia oporu wobec totalitarnej władzy."Porażająca siła tych esejów kryje się w tajemnicy pięknego języka. Każde ze słów jest poważne, to znaczy waży więcej niż cała książka".Michael Naumann, "Die Zeit""Niezwykłym darem jest to, że Müller prowadzi czytelników po fantastycznych, często przerażających ścieżkach: jak rzadko kto potrafi rozkoszować się językiem, tworzyć go i jednocześnie mądrze nad nim rozmyślać".Simone Dattenberger, "Münchner Merkur""Język Herty Müller wyciosany jest z innego materiału niż ten, jakim przemawia duża część współczesnej literatury niemieckiej, przypominający rozpieszczoną roślinkę pokojową".Andrea Köhler, "Neue Züricher Zeitung" Herta Muller została laureatką Literackiej Nagroda Nobla 2009.
UWAGI:
Tyt. oryg.: "Der König verneigt sich und tötet" 2003.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Wspomnienia żołnierza 24. Dywizji Pancernej, który po zakończeniu szkolenia trafił na front w październiku 1942 roku, gdy jednostka walczyła pod Stalingradem, i przeszedł cały jej szlak bojowy, aż do walk nad Wisłą w sierpniu 1944 roku, kiedy to po raz kolejny został ranny. Następnie brał udział w walkach w Prusach Wschodnich, m.in. w odbiciu Nemmersdorf, którego mieszkańcy zostali zmasakrowani przez Armię Czerwoną. Później otrzymał przydział do Korpusu Pancernego Grossdeutschland, a końca wojny, lecząc się z kolejnej rany, doczekał w Sudetach. Wraz z innymi rannymi został przez Amerykanów wydany Rosjanom i jedynie własnej pomysłowości oraz determinacji zawdzięczał uniknięcie wywózki na Syberię.Odznaczony Żelaznym Krzyżem I i II Klasy, Nahkampfspange II Klasy (Srebrna Odznaka za Walkę Wręcz), przyznawaną za co najmniej 30 dni walki wręcz, oraz złotą Verwundenabzeichen (Odznakę za Rany najwyższego stopnia) przyznawaną za otrzymanie pięciu ran.
UWAGI:
Na okł. podtyt.: wspomnienia żołnierza Wehrmachtu z frontu wschodniego.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni