Miejska Biblioteka Publiczna

Whitney Houston i Robyn Crawford poznały się jako nastolatki i spędziły razem dwadzieścia dwa lata. W tym czasie Whitney została globalną supergwiazdą. Biła kolejne rekordy popularności jako wokalistka, przyciągała do kin tłumy jako aktorka i zawładnęła wyobraźnią całego pokolenia. Robyn towarzyszyła jej na każdym etapie tej podróży. Ich relacja zaczęła się od fascynacji i przyjaźni, ale szybko przerodziła się w intymny związek dwóch bezgranicznie oddanych sobie kobiet.

W amerykańskim showbiznesie lat 80. XX wieku takie uczucie wciąż stanowiło nienaruszalne tabu. Sama Whitney wiedziała, że plotki dotyczące orientacji seksualnej mogą przyćmić nawet najbardziej spektakularną karierę. Zwłaszcza kobiecą. Przez całe życie stanowczo więc im zaprzeczała, odsuwając Robyn coraz dalej i jednocześnie nie pozwalając jej nigdy do końca odejść.

Ta historia to opowieść o lojalności i zaufaniu - o dwóch dziewczynach, które zawarły pakt, by nawzajem się chronić i wspierać. Ale to również opowieść o manipulacji, kontroli, głodzie władzy, kwestiach rasowych, uzależnieniu i presji, jaką przemysł rozrywkowy wywiera na kobiety. Ponad wszystko jest to jednak opowieść o trwałej przyjaźni.

Mówią na niego "Denis-rozrabiaka". Rosyjski łobuz z polskim obywatelstwem. Zdobył Koronę Himalajów i Karakorum, wspiął się na dziesięć siedmiotysięczników i wytyczył nową drogę na Cho Oyu. Denis-rozdrabiaka. Cyborg-rozrabiaka. Nie mierzy tętna i nie łyka leków, nie bierze odżywek, ocieplacze uważa za niedozwolone, butle z tlenem za wykluczone. W górach nawet z jedzeniem jest na bakier: kiedy się wspina, pości. Tylko przed i po wysiłku zagryza ser i czekoladę. Uwielbia rywalizacje, tak z innymi jak i z samym sobą. Powtarza, że bycie pierwszym na szczycie to honor. Ale honorem jest też pomóc innym: w górach partnerstwo jest dla niego wszystkim. W 2001 roku sprowadził z Lhotse (8516 m npm) polską himalaistkę Annę Czerwińską, w 2018, z Nanga Parbat, Elizabeth Revol. Jak sam mówi: kocha życie i nie zamierza akceptować zwyczajności.Absurd Everestu opowiada o początkach himalajskiej przygody Denisa - pierwszym pobycie w najwyższych górach świata i przyjaźni z Simone Moro. Wyprawa w Himalaje była spełnieniem jednego z marzeń młodego ambitnego sportowca z Kazachstanu.Urubko nie tylko relacjonuje przebieg wyprawy, ale też pisze o tym, że góry uczą cenić życie.

Kevin Costner przynosił jej śniadanie do łóżka, Ted Kennedy powierzył jej swoje tajemnice, książę Karol zamówił u niej prywatny pokaz, a książę Albert z Monako jest jej przyjacielem... Wszyscy mężczyźni są u jej stóp.

Tak wygląda życie Tashy, jednej z najsłynniejszych modelek na świecie. Bajka? Łatwo powiedzieć. Świat mody jest jednak niebezpieczny i okrutny: zazdrość, upokorzenia, szantaż, molestowanie seksualne, alkohol, narkotyki... Tasha jest odporna na wszystko, chociaż czuje się bardzo samotna. Sens życia znajduje w działalności charytatywnej na rzecz pogrążonej w nędzy rodzinnej Afryce, o której nigdy nie zapomniała. Zbiera środki, aby objąć opieką seropozytywne matki i ich chore na AIDS dzieci. Zakłada dla nich klinikę w Malawi. A to dopiero początek...

Ta książka jako pierwsza odkryła sekrety najbardziej tajnego wywiadu na świecie - Głównego Zarządu Wywiadowczego, czyli GRU. Przełożona na 27 języków, doczekała się już ponad 70 wydań. Antoni Krauze zrealizował na jej podstawie film kinowy i serial telewizyjny, w których główne role zagrali Jurij Smolskij i Janusz Gajos. Wiktor Suworow odtwarza swoje losy w bezwzględnym, paranoicznym świecie sowieckich służb wywiadowczych. Jako wyróżniający się dowódca kompanii czołgów został zwerbowany do wywiadu wojskowego przez pułkownika Krawcowa, związanego z wpływową grupą nacisku w ZSRR. Po zrobieniu błyskotliwej kariery w Specnazie trafił do elitarnego GRU. Odbył mordercze szkolenie szpiegowskie i stał się agentem operacyjnym w Europie Zachodniej.

Dla mnie to najwspanialszy spośród amerykańskich stanów. Miejsce, gdzie spotkasz najserdeczniejszych ludzi, czarne, brunatne i polarne niedźwiedzie, gdzie dzieci wybiegają ze szkoły na przerwę w krótkich spodenkach, nawet gdy mróz spada do -40 stopni. Na obszarze dwukrotnie większym od Polski jest jedna asfaltowa droga. Do setek osad Eskimosów dostać się można tylko samolotem albo skuterem śnieżnym. Najpewniejszym środkiem komunikacji nadal są jednak psie zaprzęgi, bo psy nigdy cię nie zawiodą. Za to szybko się nauczysz, że do polowania na karibu lepiej wykorzystać GPS, niż przykładać ucho do ziemi jak setki lat temu.

Mężczyźni i kobiety na ulicy patrzyli na mnie tak, jakby zobaczyli jedną z nielicznych gejsz dzielnicy. "Tak, tak, to prawda - chciałam im powiedzieć. - Dostaję wynagrodzenie za przyjmowanie darmowych koktajli i za nic więcej". Starzejąca się gejsza, która szła tą samą drogą, przypominała Japończykom o ich dawnych zwyczajach, natomiast ja, mówiąca po japońsku blondynka z międzynarodowego baru, symbolizowałam przyszłość. O dziwo, wraz z innymi hostessami byłam kulturowym artefaktem społeczeństwa, do którego nawet nie należałam.Japonia, Kraj Kwitnącej Wiśni, Nippon - państwo, które fascynuje szerszą rzeszę ludzi Zachodu od dobrych paru dziesięcioleci. Otoczone nimbem tajemniczości, egzotyki, niemal diametralnie odmiennej tradycji i sposobów życia. Powszedniemu zjadaczowi chleba trudno rozeznać się w tamtejszej kulturze, ale absolwenci japonistyki też nie mają łatwego zadania. Załatwiwszy wizy wybierają się w podróż do uwielbianego przez nich zakątka świata, niby znanego z lektur, studiów i relacji wykładowców, ale jednak tak odległego od poznania, nie mówiąc o zrozumieniu. Jedną z takich marzycielek jest Lea Jacobson, która wkrótce po przybyciu do Japonii skonfrontuje swoje wyobrażenia z rzeczywistością - pozna smak japońskiego powiedzenia: Nana korobi ya oki - upadaj siedem razy, lecz wstawaj osiem. Cała sztuka w tym, aby powstać osiem razy.Wydaje mi się, że w niniejszej książce można wyróżnić dwa aspekty. Pierwszy, wyrażony explicite, to odsłonięcie przez czytelnikiem wymiaru Japonii, o którym rzadko - jeśli w ogóle - mówi się w popularnych opracowaniach. Mowa o najwyższym szczeblu świata erotyki - mizu shobai - przepływającym świecie, do jakiego często trafiają dziewczyny z zagranicy, tracąc po drodze "prawdziwą" pracę. Lea ląduje w takim środowisku, lecz srodze zawiedzie się ten, kto będzie oczekiwać po "Amerykańskiej gejszy" pikantnej lektury, pełnej seksu i ostrzejszych scen.Mizu shobai to fenomen niespotykany chyba nigdzie indziej na świecie. To świat odrealniony jak tylko się da. Kraina wielkiej gry wyobraźni, gdzie styrani, przepracowani, sfrustrowani do granic możliwości japońscy biznesmeni przychodzą, aby na powrót poczuć się dziećmi, którymi de facto zawsze byli. Wydając niewyobrażalne sumy pieniędzy udają zakochanie, przyjaźń, miłość; spijają emocjonalną energię z młodych hostess, których zadaniem jest sprawiać, by klient jak najdłużej pozostał w stanie błogiego upojenia. W tym udawaniu nie ma nic prawdziwego poza samą grą pozorów. Biznesmenom nie chodzi o uciechy cielesne, lecz bliskość z drugą osobą. Prawdziwie przewrotną bliskość, za którą muszą płacić, ponieważ w społeczeństwie japońskim nie znajdują jej. Lea Jacobson portretuje mizu shobai od środka, dzieląc się wszystkimi jego sekretami.Drugim aspektem książki jest nie tyle sama bohaterka, co staczana przez nią walka - nade wszystko z samą sobą. Bowiem "Amerykańska gejsza" to pamiętnik, relacja ze zdarzeń, które miały miejsce naprawdę. W tej perspektywie to nic innego, jak opis urzeczywistniania powiedzenia: upadaj siedem razy, lecz wstawaj osiem. Zapiski autorki to prześledzenie krok po kroku drogi do odnalezienia samej siebie i stopniowego pozbywania się demonów nawiedzających umysł. A przynajmniej starania się.