Miejska Biblioteka Publiczna

Szesnastoletnia Kaye jest współczesną koczowniczką. Uparta i niezależna, podróżuje z miasta do miasta z zespołem rockowym swojej matki, póki złowróżbne wydarzenie nie zmusi jej do powrotu w rodzinne strony. Tam, w przemysłowym krajobrazie New Jersey, Kaye odkrywa, że stała się pionkiem w odwiecznej walce o władzę między dwoma rywalizującymi królestwami skrzatów - walce, która może się skończyć jej śmiercią.

Szesnastoletnia Kaye jest współczesną koczowniczką. Uparta i niezależna, podróżuje z miasta do miasta z zespołem rockowym swojej matki, póki złowróżbne wydarzenie nie zmusi jej do powrotu w rodzinne strony. Tam, w przemysłowym krajobrazie New Jersey, Kaye odkrywa, że stała się pionkiem w odwiecznej walce o władzę między dwoma rywalizującymi królestwami skrzatów - walce, która może się skończyć jej śmiercią.

Bezprecedensowa w polskiej literaturze mroczna interpretacja Ewangelii. To dzieje Chrystusa ukazane przez pryzmat kryzysu duchowego naszych czasów, historia Odkupienia w świecie przenikniętym egzystencjalną rozpaczą. Proza, napisana niepodrabialnym stylem pełnym błyskotliwych aluzji i gier słownych. Fantastyka z najwyższej półki, pełna konfliktów moralnych. Mamy tu bowiem galerię bohaterów niczym z powieści łotrzykowskiej: katów, zabójców, ladacznice, włóczęgów, krwawych sędziów. A przede wszystkim dwóch protagonistów: odbarzonego wieszczym darem detektywa Rozenkrotza i jego kompana poetę-opoja Dolsilwę. I choć zrazu wydawać może się to dziwne, każdy ma do odegrania swoją rolę w historii alternatywnego Zbawienia.

Bezprecedensowa w polskiej literaturze mroczna interpretacja Ewangelii. To dzieje Chrystusa ukazane przez pryzmat kryzysu duchowego naszych czasów, historia Odkupienia w świecie przenikniętym egzystencjalną rozpaczą. Proza, napisana niepodrabialnym stylem pełnym błyskotliwych aluzji i gier słownych. Fantastyka z najwyższej półki, pełna konfliktów moralnych. Mamy tu bowiem galerię bohaterów niczym z powieści łotrzykowskiej: katów, zabójców, ladacznice, włóczęgów, krwawych sędziów. A przede wszystkim dwóch protagonistów: odbarzonego wieszczym darem detektywa Rozenkrotza i jego kompana poetę-opoja Dolsilwę. I choć zrazu wydawać może się to dziwne, każdy ma do odegrania swoją rolę w historii alternatywnego Zbawienia.

Gwiazdozbiór kata jest opowieścią o przygodach niepospolitego człowieka. Inteligentnego, wykształconego, jednego z najbieglejszych w swoim fachu - kata. Nie jest to zwykły oprawca. Nosi w sobie tajemnicę, dźwiga ciężar przeszłości, któremu nie podołałby nikt inny. Jak to jest być katem? Jakie trzeba posiąść umiejętności, aby stać się Leonardem szafotu? Na te pytania odpowiada nowa książka Rafała Dębskiego. Na jej kartach oprócz wędrownego kata Jakuba spotykamy króla Stefana Batorego i cesarza Rudolfa, kanclerza Zamojskiego i banitę Samuela Zborowskiego, okultystów Jana Łaskiego i Johna Dee, czyli najważniejsze i najbardziej kontrowersyjne postaci XVI-wiecznej Polski i Europy.

Przed wyjściem z wody wytworzyło ubranie na zewnętrznej powierzchni swego ciała. Ponieważ częściej spotykało marynarzy niż rybaków, przywdziało ich strój. Wyszło na plażę w białym uniformie, który nie ociekał wodą, gdyż nie był zrobiony z materiału. Lśnił natomiast jak skóra morświna. To, co znajdowało się pod spodem, także bardziej przypominało organy tego ssaka morskiego niż człowieka.Było już niemal ciemno i plaża opustoszała. Tylko jeden człowiek zauważył dziwną postać i podbiegł.- Kurde, gościu, skądżeś ty przypłynął? Uzurpator otaksował go wzrokiem. Mężczyzna przewyższał go niemal o dwie głowy, był solidnie umięśniony i miał na sobie czarny kostium kąpielowy.- Co jest, krasnalu? Połknąłeś język? Ssaki można bardzo łatwo zabić. Wystarczy roztrzaskać im mózg. Uzurpator złapał mężczyznę za nadgarstek i jednym ciosem zgruchotał mu czaszkę.Gdy ustały drgawki, uzurpator otworzył klatkę piersiową ofiary i przestudiował układ oraz budowę poszczególnych narządów i mięśni. Potem rozpoczął powolny i bolesny proces rekonfiguracji własnej postaci. Musiał zwiększyć masę o około trzydzieści procent, więc po analizie obu rąk oderwał je od ciała ofiary, przytknął do swojego i trzymał tak długo, aż zostały wchłonięte. Następnie dołożył kilka garści stygnących wnętrzności. Ściągnął strój kąpielowy i zduplikował ukrytą w nim strukturę reprodukcyjną, po czym włożył go. Wybebeszone zwłoki zaniósł zaś na głęboką wodę i podarował rybom.Ruszył wzdłuż plaży ku światłom San Guillermo - krzepki, przystojny młodzieniec, powielony aż po linie papilarne w bezmyślnym procesie, który kosztował go półtorej godziny męczarni.Nie umiał jednak mówić w żadnym ludzkim języku, a strój włożył tyłem do przodu. Szedł zamaszystym marynarskim krokiem: oprócz człowieka, którego niedawno zabił, przez cały miniony wiek widywał jedynie mężczyzn, którzy tak właśnie poruszali się po pokładzie.Szedł ku światłu. Nim dotarł do niewielkiego kurortu, zrobiło się całkiem ciemno. (fragm. książki).