Cień wiatru
Tyt. oryg.: "Sombra del viento, ".
Odpowiedzialność: | Carlos Ruiz Zafón ; przeł. Beata Fabjańska-Potapczuk, Carlos Marrodân Casas. |
Hasła: | Powieść hiszpańska - 21 w. |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Wydawnictwo Literackie Muza, 2008. |
Wydanie: | Wyd. 6. |
Opis fizyczny: | 514, [6] s. : il. ; 20 cm. |
Uwagi: | Tyt. oryg.: "La sombra del viento" 2001. |
Forma gatunek: | Książki. |
Twórcy: | Fabjańska-Potapczuk, Beata. Tł. Marrodán Casas, Carlos. (1948- ). Tł. |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Filia nr 3
ul. Jagiellońska 36
Sygnatura: 821.134.2/.3(7/8)-3
Numer inw.: 58060
Dostępność: można wypożyczyć na 30 dni
Filia nr 4
ul. Górnicza 64
Sygnatura: 821.134.2-3
Numer inw.: 31978
Dostępność: można wypożyczyć na 30 dni
Filia nr 5
ul. Warszawska 147
Sygnatura: 821.134.2-3
Numer inw.: 55488
Dostępność: można wypożyczyć na 30 dni
Glukoza
Posty: 109
Wysłany: 2013-08-08 03:34:00
"Cień wiatru" opowiada historię Daniela, który odkrywa na Cmentarzu Zapomnianych Książek powieść, która zmienia jego życie - dosłownie. Od tamtego pamiętnego dnia, młody Daniel obsesyjnie chce się dowiedzieć wszystkiego na temat tytułowej powieści "Cień wiatru" autorstwa niejakiego Juliana Caraxa. Tą książkę od początku prześladuje fatum, a sam pisarz owiany jest mgłą zapomnienia i tajemnicy.
Powieść niesie ze sobą wiele magii, ulice Barcelony stają się niemal namacalne.
Postaci są mocno zarysowane, klarowne i niejednolite. Każda z nich ma swój własny, odrębny charakter i sposób postępowania.
Sama historia jest niesamowicie pasjonująca - wciąga od pierwszej strony, kiedy to dziesięcioletni Daniel odwiedza po raz pierwszy ze swym ojcem Cmentarz Zapomnianych Książek.
Odniosłem jednak dziwne wrażenie, że im dalej w powieść to staje się ona coraz mniej "magiczna" i aura, która towarzyszyła mi od pierwszej strony powoli pryska i znika. Może i to był zamysł samego autora - koniec dzieciństwa zazwyczaj oznacza koniec naszego dziecinnego myślenia - dziwnie zniekształconego obrazu, który sprawia, że wszystko wydaje nam się takie niezwykłe i ciekawe? Nie wiem, jednakże troszkę mnie to zawiodło, tak samo jak koniec - stał się zbyt przewidywalny.
Mimo wszystko polecam.
6/10