Nieczęsto się zdarza, by wypadki jednego dnia z życia młodej kobiety były tak brzemienne w skutki. Vivian do dwudziestych urodzin wiodła szare, naznaczone troskami życie w domu swego opiekuna prawnego. Jedynie praca w muzeum, polegająca na kopiowaniu obrazów wybitnych malarzy, dawała jej radość, satysfakcję i skromne środki na utrzymanie. Czasem ktoś z tłumu odwiedzających muzeum zatrzymywał się obok młodej malarki stojącej przed sztalugą, przyglądał się jej sztuce wiernego odtwarzania płótna, a nawet głośno wyrażał uznanie. Owego przełomowego dla przyszłości Vivian dnia zatrzymało się przy niej dwóch rozmawiających po angielsku mężczyzn...
